Ρωσικά «ενεργά μέτρα» και η σχέση τους με ελληνικά πολιτικά κόμματα και ΜΜΕ. 1. Τον Ιανουάριο, ενόσω εξελισσόταν η επικοινωνιακή επίθεση κατά του Α/ΓΕΕΘΑ Στρατηγού Κ. Φλώρου, είχαμε αναφέρει τον όρο aktivnye meropriyatiya, επιφυλασσόμενοι για το μέλλον. Το μέλλον ήρθε…

Ως «ενεργά μέτρα»(aktivnye meropriyatiya) στην ορολογία των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών νοούνται οι κεκαλυμμένες επιχειρήσεις άσκησης πολιτικής επιρροής σε άλλα κράτη, όπως η υποστήριξη φιλικών πολιτικών δυνάμεων, η πρόκληση αναταραχής και η διάδοση παραπλανητικών πληροφοριών.

Στο βιβλίο της δημοσιογράφου C. Belton (Collins, 2020) με τίτλο «Putin’s People» περιλαμβάνεται μαρτυρία συμβούλου του J. Biden, στην οποία αναφέρεται ως γνωστή και δεδομένη η χρηματοδότηση του ΣΥΡΙΖΑ από ρωσικές πηγές το 2015 («they’ve funded SYRIZA in Greece», σελ. 428).

Το βιβλίο αναφέρεται επίσης στις σχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ με τον «ευρασιατιστή» A. Dugin, τις επισκέψεις του Π. Καμμένου στη Μόσχα και τις σχέσεις του με το Ρωσικό Ινστιτούτο Στρατηγικών Σπουδών (RISS) που χαρακτηρίζεται ως «an arm of Russian foreign intelligence» (σελ. 435).

Πολύ ενδιαφέρουσες όμως είναι για την Ελλάδα και οι αναφορές στις δραστηριότητες του ευνοούμενου του Πούτιν ολιγάρχη Konstantin Malofeyev,

βασικού αν και ανεπίσημου μοχλού της ρωσικής πολιτικής υπονόμευσης των κρατών της ΕΕ μέσω της χρηματοδότησης ακραίων πολιτικών δυνάμεων.

Λόγω των κυρώσεων που επιβλήθηκαν στον Malofeyev το 2014 από τις ΗΠΑ (νόμος IEEPA) απαγορευόταν η επιχειρηματική συνεργασία του με αμερικανούς πολίτες. Όμως στις 3.2.2022 συνελήφθη ο τηλεοπτικός παραγωγός John (Jack) Hanick με την κατηγορία ότι συνεργαζόταν με τον Malofeyev.

Στα αμερικανικά κατηγορητήρια κατά των δύο ανδρών (https://ia802506.us.archive.org/33/items/gov.uscourts.nysd.577882/gov.uscourts.nysd.577882.6.0.pdf… και https://justice.gov/usao-sdny/press-release/file/1479811/download…) τεκμηριώνεται ότι ο Hanick εργαζόταν για τον Malofeyev και ότι συνεργάζονταν για τη δημιουργία τηλεοπτικού δικτύου στην Ελλάδα με στόχο»να αναδείξει τη ρωσική οπτική γωνία».

Μεταξύ άλλων περιγράφεται η μεταβίβαση από τον Malofeyev με μεσολάβηση του Hanick σε κάποιον «Greek Business Partner» το 2015, μιας offshore εταιρίας-κελύφους με κυριότητα μετοχών αξίας 10 εκ. $ στο Τέξας, έναντι ενός δολλαρίου – κλασική περίπτωση κεκαλυμμένης χρηματοδότησης.

Η μεταβίβαση της εταιρίας από τον Malofeyev στον «Greek Business Partner» έγινε στις 9.6.2015. Σκοπός του δεύτερου ήταν η χρήση της αξίας της εταιρίας-κελύφους (10 εκ. $) ως εγγύησης (collateral) για τραπεζική χρηματοδότηση που θα κάλυπτε πληρωμές από Ιούνιο του 2015 και μετά.

To Σεπτέμβριο του 2015 αρχίζει να εκπέμπει δοκιμαστικά το HellasNet TV, ιδιοκτησίας της ομώνυμης ανώνυμης εταιρίας, που είχε ιδρυθεί στις 30.1.2015 με κεφάλαιο 500.000 Ευρώ και με πρόεδρο ΔΣ τον Hanick, που το Μάιο του 2015 μετακόμισε από τη Ρωσία στην Ελλάδα.

Το Νοέμβριο του 2015 ο Hanick γράφει στον Malofeyev ότι το τηλεοπτικό δίκτυο θα αναλύει την άποψη της Ρωσίας στην ελληνική τηλεόραση («to detail Russia’s point of view on Greek TV». Το Δεκέμβριο του 2015 προσθέτει ότι η ειδησεογραφία θα παρουσιάζεται από ρωσική οπτική γωνία.

Στις 2 Δεκεμβρίου 2015 ανακοινώνεται, παρουσία υπουργών και του ΓΓ Ενημέρωσης, η δημιουργία του τηλεοπτικού δικτύου Hellasnet από τον εφοπλιστή Καραγεώργη (κουμπάρο του Malofeyev), με τον Hanick ως πρόεδρο ΔΣ – τεχνικό διευθυντή, και τον Κ. Βαξεβάνη ως διευθυντή ενημέρωσης.

Σύμφωνα με ανακοίνωση της Hellasnet, η συνεργασία της με τον J. Hanick διακόπηκε στις 29/2/2016 «για λόγους αλλαγής των προτεραιοτήτων τόσο της εταιρείας όσο και του ιδίου». Ανεξαρτήτως της έκβασης του τηλεοπτικού εγχειρήματος του 2015-2016, μένουν μερικά ερωτήματα:

Πώς κρίνεται ένα πολιτικό κόμμα που, κατά δήλωση συμβούλου του J. Biden, έχει χρηματοδοτηθεί από τη Ρωσία; Μήπως έτσι φωτίζονται κάπως καλύτερα τα γεγονότα του 2015;

Πώς κρίνεται ο δημοσιογράφος που επιλέχθηκε ως διευθυντής ενημέρωσης σε τηλεοπτικό δίκτυο που στήθηκε «για να αναδείξει τη ρωσική οπτική των πραγμάτων»; Πώς αξιολογείται ο ρόλος του σήμερα, ιδίως όταν διαδίδει fake news που βλάπτουν τη χώρα (πχ περίπτωση «μικρής Μαρίας»);

Δεδομένου ότι όλα τα παραπάνω έγιναν σε καιρό ειρήνης (2015-2016), τι μπορούμε να υποθέσουμε για τα αντίστοιχα ρωσικά «ενεργά μέτρα» σε καιρό πολέμου, όπως συμβαίνει με τον πόλεμο της Ουκρανίας τον τελευταίο χρόνο; Και μάλιστα σε μια χώρα με τον κομβικό ρόλο της Ελλάδας;