Ο αρχηγός Εθνικής Ανταρτικής Ομάδος εις την Γορτυνίαν, Ιωάννης Κοσιώρης, ως Υπολοχαγός

Ο Αξιωματικός Κοσιώρης Ιωάννης εγεννήθη στο χωριό Κοντοβάζαινα Γορτυνίας το έτος 1916 από γονείς γεωργούς. Εφοίτησε στο Δημοτικό και Ελληνικό Σχολείο του χωριού του και στην συνέχεια εφοίτησε στο ιστορικό Γυμνάσιο Δημητσάνης, από το οποίον απεφοίτησε το έτος 1932. Κατά το ίδιον έτος έδωσε εξετάσεις στο Εθνικόν Μετσόβιον Πολυτεχνείον και επέτυχε στο τμήμα πολιτικών μηχανικών.

Η αδυναμία του πατέρα του να του εξασφαλίσει χρήματα διά να παρακολουθήσει την φοίτησίν του στο Πολυτεχνείον (εγγραφές, βιβλία, διαμονή στην Αθήνα κ.λ.π.) είχε ως συνέ­πεια να μην μπορέσει να φοιτησει στο Πολυτεχνείο. Η ανάγκη να ξήσει στην Αθήνα τον υποχρέωσαν να εργασθεί σε διάφορες δουλειές και τε­λικά απεφάσισε να εργασθεί ως μικροπωλητης, με ένα πανέρι κάλτσες, στην αρχή της οδού Ευαγγελίστριας.

Το έτος 1934 έγινε Υπουργός των Εσωτερικών ο Βουλευτης Γορτυνίας, Γιαννόπουλος Δημήτριος, διάδοχος του μεγάλου νομοδιδασκάλου και πολιτικού, Νικολάου Δημητρακοπούλου, από την Καρύταινα. Τον διώρισε σε μίαν προσωρινήν θέσιν στο Υπουργείον και τον απέσπασε στο ιδιαίτερον γραφείο του. Εξη μήνες αργότερα ο Υπουργός Γιαννόπουλος παραιτήθη λόγω της περιφήμου πολιτικής ευθιξίας του. Αυτό είχε σαν συνέπεια να ευρεθεί χωρίς δουλειά και ο Ιωάννης Κοσιώρης. Τότε απεφάσισε να καταταγεί ως εθελοντης στον Στρατό (Μηχανικό) τον Μάϊον του 1935, δια να φοιτησει μετά δύο χρόνια στην Σχολή Αξιωματικών, χωρίς να πληρώνει (τότε οι μαθηταί επλήρωναν 24.000 ετησίως).

Την 12ην Αυγούστου 1940 ονομάσθη Ανθ/γός των αυτοκινήτων και από την 28 Οκτωβρίου του 1940 μετείχε στον Ελληνοϊταλικόν Πόλεμον ως Διοικητης Δόχου σε Μοίρα αυτοκινήτων, στο βόρειο μέτωπο.

Μετά την επέμβασιν του Γερμανικού Στρατού, τον Απρίλιον του 1941 και την επακολουθήσασαν συνθηκολόγησιν και διάλυσιν του Ελληνικού Στρατού, ο Ανθ/γός τότε Κοσιώ­ρης Ιωάννης έφθασε στο χωριό του Κοντοβάζαινα δια να ιδεί την οικογένειά του, με σκοπόν να αναχωρήσει για την Μέσην Ανατολή και να ενταχθεί στον ανασυγκροτούμενον εκεί Ελεύθερον Ελληνικόν Στρατόν.

Στην Κοντοβάζαινα συνήντησε τον Ανθ/γόν Μουτζούρην Ιωάννην και τον Έφεδρον Υπολοχαγόν Σιγαλόν Ανδρέαν ο οποίος υπηρετούσε ως Ειρηνοδίκης Κοντοβαξαίνης. Οι τρεις αξιωματικοί, σύντομα έγιναν στενοί φίλοι.

Από τον Απρίλιον του 1942, οι τρεις φίλοι εδημιούργησαν πυρήνα της Εθνικής Οργανώσεως Αντιστάσεως Ε.Ο.Α. στην Κοντοβάζαινα, η οποία σύντομα εξηπλώθη εις όλην την Γορτυνίαν και στην συνέχειαν στην Αρκαδία, Ηλεία, Αχαία.

Από τον Ιανουάριον 1943 ετέθη επικεφαλής και της Ε.Ο.Α. Γορτυνίας ο Ταγ/ρχης Καραχάλιος Χρήστος.

Τον Απρίλιον 1943, ο Ανθ/γός Κοσιώρης Ιωάννης, βοηθούμενος και από τον Ανθ/γό Μουτζούρη Ιωάννη, συνεκρότησε την πρώτην Εθνικήν Ανταρτικήν Ομάδα Ε.Σ., δυνάμεως 25 ανδρών, με έδρα την Κοντοβάζαινα Γορτυνίας και ακτίνα δράσεως το τρίγωνο των τριών Νομών Αρκαδίας, Ηλείας, Αχαίας. Το ανωτέρω Τμήμα ανεπτύχθη προοδευτικά σε Συ­γκρότημα Εθνικών Αντάρτικών Ομάδων Ε.Σ., δυνάμεως 300 ανδρών και τον Αύγουστον του 1943 ανέλαβε την Διοίκησίν του, ο Ταγ/ρχης Καραχάλιος Χρήστος.

Στο Συγκρότημα αυτό ο Ανθ/γός Κοσιώρης διετήρησε την διοίκησιν Τμήματος Κατα­δρομών, δυνάμεως (20) ανδρών. Με το Τμήμα αυτό διέσχισε την Πελοπόννησον από βορρά προς νότον και έφθασε στο χωριό Δυρράχι Ταυγέτου όπου ήλθε εις επαφήν με τας εκεί Εθνικάς Ανταρτικάς Ομάδας, υπό τον Συν/ρχην Γιαννακόπουλον και τον Ίλαρχον ΒρεΠάκον. Συνηντήθη με την εκεί Αγγλικήν Αποστολήν από την οποίαν εξασφάλισε διά ρίψεων τον προγραμματισμό μεγάλης ποσότητος όπλων και πυρομαχικών, διά το Συ­γκρότημα Καραχάλιου Χρήστου.

Επανήλθε στην περιοχήν του ακολουθούμενος και από Τμήμα των Ομάδων Ταυγέτου, υπό τον Ίλαρχον ΒρεΠάκον. Οι ρίψεις εματαιώθησαν από την αντικανονικήν κίνησιν του Βρετάκου προς Γορτυνίαν.

Μετά την βιαίαν διάλυσιν όλων των Εθνικών Αντάρτικών Τμημάτων της Πελοποννήσου από τα Τμήματα του Ε.Λ.Α.Σ. τελικά έμεινε το Συγκρότημα Καραχάλιου. Λόγω του σοβα­ρού τραυματισμού του αρχηγού σε μίαν μάχην στην Πέτρινα, εκρίθη σκόπιμον να αυτοδιαλυθεί και οι αξ/κοί και οι άνδρες κατέφυγαν άλλοι στις πόλεις και άλλοι στην Μέση Ανατολή.

Ο Ιωάννης Κοσιώρης, ως Υπολοχαγός, με την μητέρα του, Ελένη.

Ο Ανθ/γός Κοσιώρης έφθασε στην Αθήνα τον Νοέμβριον του 1943 και ενετάχθη στην Εθνι­κή Οργάνωση Αντιστάσεως Αθηνών “X” υπό την Αρχηγείαν του τότε Αντ/ρχου Γρίβα Γεωργίου που αργότερα ως Αρχηγός ΕΟΚΑ στην Κύπρο επήρε τον τίτλο του θρυλικού “Διγενή” και έγινε Αντιστράτηγος. Στην Οργάνωση “X” ανέλαβε ως Διοικητης Τάγματος της περιοχής Πολυτεχνείου Ιπποκράτους Γκύζη.

Μία από τις κυριώτερες αποστολές του Τάγματος, μαζί με άλλα Τμήματα Εθνικών Οργα­νώσεων, ήτο η παραλαβή μεγάλης ποσότητος όπλων και πυρομαχικών από το Κάϊρον, τον Αύγουστον του 1944 στο μικρό λιμανάκι του Πόρτο Ράφτη.

Τα όπλα αυτά μαζί με άλλα τόσα που έφθασαν αργότερα με υποβρύχιον στην περιοχή Βουλιαγμένης, έσωσαν την Αθήνα μετά την αποχώρησιν των Γερμανών (12-10-44). Μετέσχε με ένοπλα Τμήματα της “X” στον αγώνα διά την καταστολήν του Κομμουνι­στικού Δεκεμβριανού Κινήματος (1944). Εν συνεχεία κατετάγη στον ανασυγκροτηθέντα Ελληνικόν Στρατόν με τον βαθμόν του Υπολοχαγού.

Τον Απρίλιον και Μάϊον του 1945 ανέλαβε την Διοίκησιν ειδικού Αποσπάσματος Πεζικού (60 άνδρες) και κατώρθωσε να αποκαταστηςει την ηρεμίαν και ασφάλεια στην Επαρχία Γορτυνίας και να αποκαλύψει μεγάλην ποσότητα κρυμμένου οπλισμού, προοριζομένου διά την συγκρότησιν των Ταγμάτων Εθνοφυλακής Τριπόλεως και Σπάρτης (1200 όπλα).

Κατά τον εμφύλιον (1946-1949) υπηρέτησε με τον βαθμόν του Λοχαγού ως κάτωθι:
α. Ως Διοικητης του ειδικού 3ου Λόχου Καταδρομών στην περιοχή Αρκαδίας (Απρίλιος Σεπτέμβριος 1947).
β. Ως Επιτελής στην 75 Ταξιαρχίαν (Σεπτέμβριος 1947 Απρίλιος 1948) διακριθείς στην μάχην της Κονίτσης (25/12/47 7/1/48), τιμηθείς με αριστείον ανδρείας και Πολεμικόν Σταυρόν Γ’ Τάξεως από τον Διοικητήν του Α’ Σώματος Στρατού, Αντιστράτηγον Θρασύβουλον Τσακαλώτον.
γ. Ως Επιτελής του Β’ Σώματος Στρατού, από τον Μάϊον 1948 Αύγουστον 1949, διακριθείς στην μάχην Ναούσης Καρπενησιού και ιδιαιτέρως της Φλωρίνης.

Μετά τον εμφύλιον:
Με τον βαθμόν του Ταγματάρχου εις το Κέντρον Εκπαιδεύσεως (ΚΕΕΜ), ως Δ/ντης Οργανώσεωςκαι Εκπαιδεύσεως (Σεπτέμβριος 1949 Δεκέμβριος 1950). Εις Η.Π.Α. δι’εκπαίδευσιν (Δεκέμβριος 1950 Απρίλιος 1951).
Ως Διοικητης του 981ου (ΛΓΜ) Τάγματος ΣΕΜ, (Απρίλιος 1951 Μάρτιος 1953).
Ως Επιτελής 1ης Στρατιάς και Α’ Σώματος Στρατού (Μάρτιος 1953 Ιούλιος 1955).
Ως Επιτελής Γ.Ε.Σ. (Δ/νσιν ΣΕΜ) προαχθείς εις Αντ/ρχην (Αύγουστος 1955 Απρίλιος 1961).
Κατά το τελευταίο εξάμηνον ανέλαβε και την Διοίκησιν της 862ας ΑΕΒ (Αποθήκη Εφοδιασμού Βάσεως) παραλλήλως με την υπηρεσίαν του στο ΓΕΣ.
Τον Απρίλιον 1961 απεστρατεύθη, με αιτησίν του, με τον βαθμόν του Συν/ρχου Ε.Α.

Μετά την αποστρατείαν του, ανέπτυξε επιχειρηματικήν δραστηριότητα, δημιουργήσας την Α.Ε. ΚΛΩΣΤΗΡΙΑ ΠΛΕΚΤΗΡΙΑ ΑΘΗΝΩΝ και βραδύτερον την Α.Ε. ΚΛΩΣΤΟΥΦΑΝΤΟΥΡΓΙΑΝ ΑΡΚΑΔΙΑΣ, στην Τρίπολιν.
Διετέλεσε επί εξαετίαν μέλος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών (ΕΒΕΑ) (19751981).
Ασχολείται με την συγγραφήν Ιστορικών Συγγραμμάτων.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ

Ο Κοσιώρης κατάγεται απο οικογένεια Σουλωτών η οποία διέφυγε το 1803 μετά την πτώση του Σουλίου στον Αλή πασά.  Τέσσερα αδέλφια που κατήγοντο από το χωριό Πόποβο του Σουλίου (σημερινή Αγία Κυ­ριακή) έφθασαν στο χωριό Γλιάτα, κοντά στο χωριό Διαβολίτσι Μεσσηνίας και εκεί εγκατεστάθησαν. Ήσαν οι κάτωθι:

• Ιωάννης Κοσιώρης του Παναγ ιώτη
• Γεώργιος Κοσιώρης
• Αναστάσιος Κοσιώρης
• Κωνσταντίνος Κοσιώρης

Κατά το έτος 1818 τα τέσσερα αδέλφια συνεκρούσθησαν με τον Μπέη της περιοχής και τον εσκότωσαν. Ήρχισε άγριος καταδιωγμός από τα τουρκικά αποσπάσματα για να συλλάβουν και εκτελέσουν τα τέσσερα αδέλφια, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.

Ο εκ των αδελφών Ιωάννης Κοσιώρης, διωκόμενος κατέφυγε στα βουνά της Γορτυνίας και κατέληξε στο χωριό Κοντοβάζαινα. Εκεί εγκατεστάθη, ενυμφεύθη και εδημιούργησε οικογένεια.

Ο Κων/νος Κοσιώρης επανήλθε στο χωριό του Πόποβο κατά το έτος 1820, όταν ο Αλή Πασσάς ευρίσκετο σε πόλεμο με τα στρατεύματα του Σουλτάνου, υπό τον Χουρσίτ Πασσά και εκάλεσε τους Σουλιώτες να επανέλθουν στα χωριά τους για να τον βοηθή­σουν στον αγώνα του κατά του Χουρσίτ. Αυτός είναι ο Γεννάρχης πολλών οικογενειών με το όνομα Κοσιώρης στην περιοχή της Ηπείρου.

Οι Γεώργιος και Αναστάσιος Κοσιώρης έλαβαν μέρος στην Επανάστασιν του 1821 και επολέμησαν υπό την αρχηγείαν του γέρου Καπετάνιου Μητροπέτροβα. Μετά την επανάστασιν εγκατεστάθησαν, ο ένας στο χωριό Ηλέκτρα και ο άλλος στο χωριό Μάνδρα, κοντά στο χωριό Διαβολίτσι Μεσσηνίας. Αυτοί είναι οι Γεννάρχες πολλών Οικογενειών με το όνομα Κοσιώρης στην περιοχή Μεσσηνίας.

δ. Ο Ιωάννης Κοσιώρης, που εγκατεστάθη στην Κοντοβάζαινα, είναι ο Γεννάρχης δεκάδων οικογενειών στην Κοντοβάζαινα Γορτυνίας, με το όνομα Κοσιώρης. Αυτός είναι ο πρόγονος του Αξ/κού Κοσιώρη Ιωάννου, ο οποίος φέρει το όνομά του.