Στο χωριό Σχινόλακκα Μεσσηνίας, πραγματοποιήθηκε μάχη μεταξύ των Αιγυπτιακών στρατευμάτων του Ibrahim paşa και των ανδρών του σπουδαίου Μακεδόνα οπλαρχηγού Αναστάσιου Καρατάσου, ο οποίος μετά την καταστροφή της Νάουσας (1822), είχε κατεβεί στη νότιο Ελλάδα και συμμετείχε ενεργά στην Επανάσταση.

Στο Σώμα του συμμετείχαν επίσης αγωνιστές, όπως ο γιός του Δημήτριος ή Τσάμης Καρατάσος, ο Αθανάσιος Βλαχομιχάλης ή Γερο-Βλάχος (1778-1845) από την Ιερισσό και ο Αγγελής Γάτσος (1771-1839) από τους Σαρακηνούς Πέλλας. Με 700 πο­λε­μι­στές, αν­τι­με­τώ­πι­σε κα­τά μέ­τω­πο τα στρα­τεύ­μα­τα του Ibrahim που αποτελούντο από 3.000 Αιγυπτίους στρατιώτες, 1.000 Αλβανούς και 700 ιππείς.

Οι αγωνιστές αντομετώπισαν με ηρωισμό τα εχθρικά στρατεύματα που είχαν 150 νεκρούς και 60 τραυματίες. Οι Ελληνες ειχαν 58 νεκρούς, 6 τραυματίες, 6 αιχμαλωτίσθηκαν.

Μετά το μεσημέρι έπεσε ραγδαία βροχή με αστραπές, οι Αιγύπτιοι επέστρεψαν στο στρατόπεδο τους. Ο Καρατάσος βρηκε την ευκαιρία μάζεψε από το πεδίο της μάχης τα λογχοφόρα όπλα και διέφυγε με τους στρατιώτες του στην Λιγούδιστα (Χώρα Μεσσηνίας) όπου ηταν το στρατόπεδο των Αρκάδων.

Σύμφωνα με τον Σπυρίδωνα Τρικούπη στον Γ’ τόμο του έργου του «Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως»: «Tην δε 16, εν τάγμα Αιγυπτίων έπεσεν επί τούς υπό την οδηγίαν του Καρατάσου. Εκλεκτοί και εμπειροπόλεμοι ήσαν οι υπό τον αρχηγόν τούτον Μακεδόνες και άξιοι αυτού, καθώς και ούτος άξιος αυτών• διό, γενομένης σφοδράς μάχης, αν και δεν ήλθον εις βοήθειάν των οι εν Κρεμμυδίω, ενίκησαν οι ολίγοι ούτοι πολεμήσαντες μόνοι, έτρεψαν τους εχθρούς και επήραν υπέρ τα 100 λογχοφόρα όπλα ερριμμένα επί του πεδίου της μάχης και τα έστειλαν εις Τριπολιτσάν.»

Από άποψη στρατιωτικής τακτικής, αυτή η νικηφόρα μάχη έδειξε την δυνατότητα που είχαν τα άτακτα σώματα να νικήσουν τακτικό στρατό. Η νίκη αυτή α­να­πτέ­ρω­σε το πε­σμέ­νο η­θι­κό των Ελ­λή­νων, ε­νώ η ήτ­τα ήταν πο­λύ ο­δυ­νη­ρή για τον Ibrahim. Να αναγνωρίσουμε επίσης την μεγάλη προσφορά του Αναστασίου Καρατάσου στην Ελληνική Επανάσταση πολεμώντας σε όλη την Ελλάδα!!