Μικρασιατική εκστρατεία ονομάζεται η εκστρατεία την οποία επιχείρησε ο ελληνικός στρατός στη Μικρά Ασία από το Μαϊο του 1919 μέχρι το Σεπτέμβριο του 1922. Η εκστρατεία αυτή διήρκεσε τρία χρόνια και τέσσερες μήνες και αποδείχθηκε για τη χωρα εξαιρετικά καταστροφική, καθόσον χάθηκαν χιλιάδες ανθρωπινων ζωων και προσφυγοποιηθηκαν 1,5 εκ ατομα ,εκλεισε δε, με μία παρωδία δίκης, με μια θεατρική παράσταση που σκοπό είχε τη μονόπλευρη απόδοση ευθυνων και όχι το δίκαιο επιμερισμό τους και την πλήρη διαλευκανση της υπόθεσης.
Με την ψυχραιμία που μας δίνει η χρονική απόσταση ενος αιωνα από την έναρξή της, αλλά και με την ευχέρεια που διαθετουμε λογω της δημοσιευσης των εγγραφων της υποθεσης θα προσπαθήσουμε όσο γίνεται αντικειμενικά να κάνουμε μία ρεαλιστική προσεγγιση του θέματος και να δωσουμε απάντηση στα ερωτήματα: Hταν λάθος η απόφαση για την εκστρατεία αυτή? Υπήρχε τρόπος να διορθωθει με τις λιγότερες απωλειες, και αν ναι, μέχρι πότε? Πριν προσπαθησουμε να δωσουμε απαντηση στα ερωτηματα αυτα,θα παραθεσουμε ορισμένα στοιχεία της εποχής εκείνης σχετικά με τη λήξη του Α’ΠΠ, την πολιτικοοικονομική κατάσταση της Ελλάδας, τη στρατωτική της κατάσταση, τη στάση των κρατων της ΕΝΤΕΝΤΕ(Ανταντ),την μρφολογια της ασιατικης τουρκια και τέλος για τις πιθανοτητες επιτυχιας ενος τετοιους εγχειρηματος.

Αμέσως μετά τη διάσπαση του Μακεδονικου Μετωπου την 28η Σεπτεμβρίου 1918 από τα συμμαχικά στρατευματα υπό το Γάλλο στρατηγό Franchet d’ Esperey(Φρανσέ ντ’Εσπερέ),φάνηκε ότι Πράγματι την επομένη η Βουλγαρία υπογράφει στη Θεσσαλονίκη ανακωχή άνευ όρω,την 30η Οκτ η Τουρκια,υπο την πιεση του συμμαχικου αποσπάσματος των επτά μεραρχιων (3 Αγγλικες,3 Ελληνικες,1 Γαλλικη)υπό τον Αγγλο Στγο Milne(Μιλν),εξαναγκαζεται να υπογραψει την ανακωχη του Μουδρου,την 3η Νοε ο κομης Αdrassy της Αυστρίας υστερα από επιστολή του προς τον πρόεδρο των ΗΠΑ Wilson υπογράφει ανακωχή και την 11η Νοε η Γερμανία υπό την πίεση του Γάλλου στρατηγου Foch υπογράφει ανακωχή στην Tομπιένη της Γαλλίας με την οποία έληξε ουσιαστικα και ο Α’ ΠΠ ο οποίος διήρκεσε τέσσερα χρόνια και τρεισήμισι μήνες και προκάλεσε βαρυτατες απωλειες και πολλές καταστροφές 8,5 εκ έχασαν τη ζωή τους, τις περισσότερες απωλειες υπέστησαν η Ρωσσία, η Γερμανία και η Γαλλία. Αναλογικά με τον πληθυσμό το υψηλότερο ποσοστό το είχε η Γαλλία,όπως και τις περισσότερες καταστροφές μιας και ο πόλεμος διεξηχθη ως επί το πλείστον στο έδαφός της.
Εδω,αξιζει να επισημανουμε τρία θέματα. α)οι Συμμαχοι δεν μερίμνησαν για την τήρηση των όρων της ανακωχής του Μουδρου, με αποτέλεσμα οι τουρκοι να κρυψουν πυροβόλα,πολυβόλα,ατομικό οπλισμό και πυρομαχικά,οι πέντε Μεραρχίεςτου τουρκοκαυκασιανου Μετωπου να μείνουν ενεργές και ο Κεμαλ τη 19ηΜαϊου 1919 να διαφυγει απο την Κωνσταντινουπολη στη Σαμψουντα β) αθέτησαν την υπόσχεσή τους να αναθέσουν σε ελληνική διοίκηση το συμμαχικό στρατό της ανατολικής Θράκης, και γ) η Ελλάδα με προτροπή των Γάλλων προέβη σε μια άκρως απερίσκεπτη ενέργεια.
Στις 2 Ιανουαρίου έστειλε στην Ουκρανία για να καταστείλουν το κίνημα των Μπολσεβίκων 2 Μεραρχίες(την 2η και την 13η) συνολικής δυναμης 23,5 χιλ ανδρων, οι οποιες με την αφιξη τους τεθηκαν υπο τον Γαλλο Στγο Philippe d’ Enselme
H επιχείρηση συνοδευτηκε από πλήρη αποτυχία με αποτέλεσμα αρκετοί Ελληνες της νότιας Ρωσσίας να καταφυγουν στην Ελλάδα ως πρόσφυγες και η Ρωσσία στο εξής να θεωρεί ως συμμαχό της την τουρκία.

Η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα των 4.5 εκ περίπου κατοίκων ήταν δραματική. Από τον ΙΟΥΝ του 1917 η χωρα ήταν προτεκτοράτο της Γαλλίας και ο ΠΘ της,δικτάτορας που είχε καταλάβει την εξουσία με τα κανόνια του Γάλλου στγου Sarrail και του υπατου Αρμοστή Jonnart και παρά τις διαβεβαιωσεις του τελευταίου με το απευθείας διάγγελμά του προς τον Ελληνικό λαό, ότι δεν θα επιτρέψει στο Βενιζέλο να προβεί σε αντίποινα κατά των αντιπάλων του, έγινε ακριβως το αντίθετο. Μόλις ο Βενιζέλος ανέλαβε την εξουσία εξαπολυθηκαν πρωτοφανή αντίποινα κατά των Βασιλικων,διωξεις από το Δημόσιο,εξορίες,εκτελέσεις,φυλακίσεις,με αποτέλεσμα η κομμένη στα δυο Χωρα από το ΝΟΕ του 1916,αντί να ενωθεί,διαιρέθηκε σε δυο εχθρικά στρατόπεδα,όπου το καθένα είχε τον «θουριο» του, του «αητου ο γιος» οι Βασιλικοι,και το «παιδι του Ψηλορειτη» οι Βενιζελικοι, πιθανως αγνοωντας ότι και τα δυο αυτά άσματα ήταν δημιο-ργημα του ίδιου καλλιτέχνη, του Κερκυραίου στρατιωτικου μουσικου Σπυρίδωνα Καίσαρη Ο ελληνικός λαός λοιπόν,ήταν βαθιά διχασμένος σε Βενιζελικους και Αντιβενιζελικους, και το μίσος της μιας πλευράς έναντι της άλλης στα υψη,με συνέπεια να διαπράττονται φρικαλεότητες εις βάρος αθωων πολιτων Οι δυο κομματικοί σχηματισμοί από αντίπαλοι είναι πλέον εχθροί Το βασικό σημείο της διαφωνίας μεταξυ των δυο πλευρων ήταν,ότι ο Βενιζέλος επιθυμουσε άμεση προσχωρηση στην ΕΝΤΕΝΤΕ χωρίς εγγυήσεις, ενω ο Κωνσταντίνος ήθελε συμμετοχή στον πόλεμο άλλα με εγγυήσεις και εφόσον αυτές δεν δίνονταν, έλεγε ότι η χωρα πρέπει να τηρήσει ουδέτερη στάση
Δεν γνωρίζουμε ποία πλευρά έβλαψε περισσότερο την άλλη και δεν μας ενδιαφέρει, εκείνο που θέλουμε να υπογραμμίσουμε είναι τουτο, ότι και οι δυο έβλαψαν ανεπανόρθωτα τη χωρα.

Παρενθετικά,να αναφέρω ότι ενδεχομένως τα γραφομενα στην παρουσα προσπαθεια ανάλυσης, να παραξενέψουν αυτους που δεν έχουν ή έχουν περιορισμένη γνωση των γεγονότων της περιόδου ή ακόμη και να προκαλέσουν αυτους που είναι κομματικά φανατισμένοι στη μια από τις δυο «παρατάξεις» και προσεγγίζουν τα θέματα στη βάση «ο καλός ο Βενιζέλος και ο κακός ο Κωνσταντίνος» ή αντιστρόφως,όμως η Ιστορια ειναι αδιστακτη. Η οικονομική κατάσταση της χωρας, παρά την απίστευτη στρατιωτική και οικονομική βοήθεια που είχε πάρει από τους συμμάχους και το δάνειο των 800 εκ φραγκων από τη Γαλλία,είχε το μαυρο της το χάλι που ήταν πρωτίστως αποτέλεσμα της κακοδιοίκησης,της διαφθοράς και της κακοδιαχείρισης και δευτερευόντως της διατήρησης υπό τα όπλα μεγάλου αριθμου ανδρων Το 1919 ο προυπολογισμός ήταν για πρωτη φορά ελλειμματικός, η παραγωγή μειωμένη, η στρόφιγγα της οικονομικής βοήθειας έκλεινε και οι απαιτήσεις για τις ανάγκες των Ενόπλων δυνάμεων ανέρχονταν στα 8εκ δραχμές ημερησίως
Συνεπως οι οικονομικές δυνατότητες της χωρας δεν μπορουσαν να καλυψουν τις πολεμικές δαπάνες μιας τέτοιας εκστρατείας και επομένως πριν την έναρξή της έπρεπε να αναζητηθουν δημοσιονομικές και νομισματικές μέθοδοι προκειμένου να εξευρεθουν και να εξασφαλισθουν οι πόροι που απαιτουντο για την ενέργεια αυτή, όμως αντί αυτου αγνοήθηκε παντελως η πολεμική οικονομία.

Ο στρατος της Ελλάδας ήταν 300 χιλ. περίπου,ήταν κουρασμένος διότι ήταν υπό τα όπλα από το 1912, βέβαια από το 1913 μέχρι τη μάχη του Σκρα δεν είχε λάβει μέρος σε πολεμικές επιχειρήσεις Το ΓΕΣ από εντάξεως της χωρας στην ΕΝΤΕΝΤΕ ήταν σχεδόν σε «αχρησία»,καθόσον ο ελληνικός στρατός είχε υπαχθεί σε συμμαχική διοίκηση Οι αξιωματικοί μπορεί να ήταν φανατικοί οπαδοί του Κωνσταντίνου και του Βενιζέλου, δεν ήταν όμως, όπως φαίνεται από τα πεπραγμένα τους,»έλληνες» αξιωματικοί Ανεξαρτήτως αυτου υπήρχαν και στις δυο παρατάξεις ικανοί αξιωματικοί οι οποίοι μπορουσαν να σχεδιάζουν, να κοστολογουν και να προβλέπουν εάν μία επιχείρηση έχει πιθανότητες επιτυχίας ή όχι και να Ομως από τη λήξη του πολέμου μέχρι την απόβαση στη Σμυρνη η ηγεσία του ΓΕΣ έδειξε ανεξήγητη αδράνεια και δεν είχε μελετήσει εναλλακτικά σενάρια ωστε να είχε εφοδιάσει τον ΠΘ της χωρας με ανάλογες εισηγήσεις Δεν γνωρίζουμε πως θα αντιδρουσε ο Βενιζέλος αν είχε μπροστά του μια αρνητική πρόταση για απόβαση στη Σμυρνη Πιστευουμε όμως, ότι θα βρισκόταν σε δίλημμα και δεν θα έδινε χωρίς δευτερη σκέψη την απάντησή του…ισως.

Μετά τη λήξη του πολέμου οι εικοσιεπτά νικήτριες δυνάμεις συγκεντρωθηκαν στο Παρίσι τη 18η Ιανουαρίου 1919 για τη συνταξη και την υπογραφή των σχετικων συνθηκων Τα κράτη χωρίσθηκαν σε δυο κατηγορίες, στις συμμάχους και συνασπισμένες προέχουσες δυνάμεις (ΗΠΑ, Μ.Βρετανία,Γαλλία,Ιταλία και Ιαπωνία) και στις συμμάχους και συνασπισμένες δυνάμεις που ήταν τα υπόλοιπα 22 κράτη μέσα σε αυτά ήταν και η Ελλάδα Τα κράτη εκπροσωπουντο από τους προέδρους ή πρωθυπουργους και τους υπουργους εξωτερικων τους
Την Ελλάδα εκπροσωπουσε ο Ελ.Βενιζέλος και ο Νικος Πολίτης.Είχαν συγκροτηθεί πενήντα νομοπαρασκευαστικές επιτροπές οι οποίες υπέβαλαν τις προτάσεις στο συμβουλιο των πέντε και μετά την αποχωρηση της Ιαπωνίας(ΙΟΥΛ 1919),στο συμβουλιο των τεσσάρων(ΗΠΑ-Μ.ΒΡΕΤΑΝΙΑ-ΓΑΛΛΙΑ-ΙΤΑΛΙΑ)

Οι εργασίες προχωρουσαν χωρίς ιδιαίτερα εμπόδια μέχρι τη στιγμή όπου η Ιταλία αποβίβασε αιφνιδιαστικά στρατευματα στην Αττάλεια (ΜΑΡ 1919)χωρίς να έχει ενημερωσει τους συμμάχους και ταυτόχρονα ζητουσε τη βοήθειά τους για να προσαρτήσει το Φιουμε (σήμερα ανήκει στην Κροατία).
Επειδή δεν βρήκε θετική ανταπόκριση χολωθηκε και έφυγε από το Συμβουλιο. Η ενέργεια αυτή εξόργισε ΗΠΑ/Αγγλια/Γαλλια, οι οποίες συναντωνται ερήμην των Ιταλων την (6 Μαϊου 1919) και αποφασίζουν να τους τιμωρήσουν όπως προκυπτει από τη συνομιλία:
Wilson:O καλλίτερος τρόπος να σταματήσουμε τις ιταλικές παρασπονδίες είναι να τους επιβάλλουμε οικονομικές κυρωσεις
Lloyd George:Κυριε πρόεδρε ερωτω.Ενθυμείστε να καταφέραμε στο παρελθόν ν εμποδίσουμε χωρες όπως η τουρκία ή άλλες βαλκανικές χωρες να εμπλακουν στον πόλεμο επειδή είχαν έλλειψη χρημάτων; Κατά τη γνωμη μου,πρέπει να πουμε στον κυριο Βενιζέλο να στείλει στρατό στη Σμυρνη. Να ενημερωσουμε τους ναυάρχους μας να του επιτρψουν να αποβιβασθεί σε περιοχές που σημειωθηκαν ταραχές ή κινδυνευουν
Wilson:Τότε να του πουμε να πάει αμέσως.Υπάρχει αντίρρηση;;
Lloyd George:Ουδεμία!
Clememceau:Ουτε εγω εχω αντιρρηση.Αλλα να ενημερωσουμε τους Ιταλους.
Lloyd George:Κατά τη γνωμη μου όχι!

Στη συνέχεια ο Lloyd αναζήτησε τον Βενιζέλο και είχε μαζί του τον εξής διάλογο:

Lloyd George:Εχετε έτοιμον στρατόν;
Βενιζέλος:Eχομεν.Περί τίνος πρόκειται;
Lloyd George:Αποφασίσαμεν σήμερον μετά των κυρίων Wilson και Clemenceau ότι δέον να καταλάβετε την Σμυρνη.
Bενιζέλος: Eίμεθα έτοιμοι!
Lloyd George:Πόσο στρατό διαθέτετε;
Βενιζέλος:15.000

Με μία απλή διερευνητική ματιά στο περιεχόμενο των συνομιλιων αυτων διαπιστωνουμε τα εξής: 1ον: ότι οι Συμμαχοι δεν είχαν ξεκαθαρίσει ουτε οι ίδιοι ποία θα ήταν η αποστολή του ελληνικου στρατου στη Σμυρνη (επίσημα προστασία πληθυσμου της Σμυρνης, ουσιαστικά τιμωρία των Ιταλων,κλπ) 2ον: η απόφασή τους αυτή, όπως λήφθηκε,δηλαδή να σταλεί ελληνικός στρατός και όχι συμμαχικός, είχε ένα μεγάλο μειονέκτημα διοτι «ξαναφουντωνε» τον πόλεμο. 3oν: η στάση των τεσσάρων έναντι της Ελλάδας δεν ήταν ενιαία,αλλα ηταν διαβαθμισενη απο φιλικη εως εχθρικη (φιλικη Αγγλια,επιφυλακτικη Γαλλια,αδιαφορη ΗΠΑ,εχθρικη Ιταλια) 4ον: α Αγγλος ΠΘ θεωρουσε τον Βενιζέλο δεδομένο και υπάκουο, καθόσον αποφάσισε γι αυτόν χωρίς καν να τον ρωτήσει Πέμπτον, ο Βενιζέλος σε χρόνο dt απεδέχθη την πρόταση του Lloyd χωρίς εγγυήσεις για βοήθεια (στρατιωτική και οικονομική) και χωρίς να ζητήσει την άποψη του ΓΕΣ και, έκτον, ότι οι ΑγγλοΓάλλοι αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν την Ελλάδα, προκειμένου να αθετήσουν την υπόσχεσή τους προς τους Ιταλους για παραχωρηση σε αυτους της Σμυρνης, υπόσχεση που τους είχαν δωσει τη 17η Απριλίου 1917 στη διάσκεψη του Αγίου Ιωάννη της Μωριένης προκειμένου να συναινέσουν στην εκθρόνιση του Κωνσταντίνου. Για το θέμα αυτό ο Βοselli τότε ΠΘ της Ιταλίας, είχε δηλωσει ότι τους «δωσαμε ένα Βασιλιά και αυτοί μας παραχωρησαν τη Σμυρνη» Επισημαίνεται ότι στη διάσκεψη αυτή, ο Βενιζέλος μέσω του Granville( αγγλος πληρεξουσιος υπουργός στην κυβέρνησή του στη Θεσ/κη) διαμήνυσε στον Lloyd,τον Ribot (Γαλλος ΠΘ) και τον Boselli ότι «ανατρέψτε τον Βασιλέα, κάντε με ΠΘ,και θα σας δωσω εγω τα στατευματα που ζητατε») Οφείλουμε να επισημάνουμε το γεγονός ότι ο Βενιζέλος ουδέποτε μίλησε απρεπως για το Βασιλιά ,αντίθετα με τους παρατρεχάμενους του, μάλιστα σε σε επιστολή του προς τον Λουκά Ρουφο(9-3-1936) αναγνωριζε ότι η βασιλεία προσέφερε στον τόπο και έκλεινε αυτήν αναφωνωντας από τα βάθη της ψυχής του «Ζητω ο Βασιλευς»!

Oι στρατιωτικοί συμβουλοι των ΗΠΑ/ΓΑΛΛΙΑ/ΑΓΓΛΙΑ (Bliss,Hoope,Wilson) αντίστοιχα στο διάστημα από 6- 12 Μαϊου προσπαθουσαν να πείσουν τους προϊσταμένους τους να μην υλοποιήσουν την απόφασή τους, καθόσον με γεωστρατηγικους όρους το εγχείρημα αυτό δεν είχε καμία πιθανότητα επιτυχίας. Παρόλα αυτά οι ΑγγλοΓάλλοι επέμειναν στη θέση τους, καθόσον φαίνεται ότι είχαν αποφασίσει με άλλα κριτήρια για να χρησιμοποιήσουν το Βενιζέλο ως μέσο για την επίλυση του «ανατολικου ζητήματος»

Κατά την άποψή μου, ο λόγος που ο Βενιζέλος αποδέχθηκε αμέσως την πρόταση των Συμμάχων οφειλόταν στο διχασμό και τουτο διότι βλέποντας ότι οι εργασίες των Παρισίων να βαίνουν προς το τέλος τους ( έτσι έδειχναν τότε τα πράγματα) χωρίς να παίρνει κάτι η Ελλάδα,παρά τα υπομνήματα και τις επιστολές που έστελνε προς πάσα κατευθυνση με τους Ελληνες της διασποράς,βρισκόταν σε δυσχερή θέση διότι φοβόταν ότι αν γυρνουσε στην Ελλάδα με άδεια χέρια θα δεχόταν έντονη κριτική από την αντιπολίτευση καθόσον τάχθηκε στο πλευρό της ΕΝΤΕΝΤΕ χωρίς εγγυήσεις. Ορισμένοι ιστορικοί ισχυρίζονται ότι ενήργησε συναισθηματικά διότι πίστεψε ότι έτσι δινόταν στην Ελλάδα η ευκαιρία να υλοποιήσει τη Μεγάλη Ιδέα Ομως ο συναισθηματισμόςστα εθνικά θέματα είναι πολυ κακός συμβουλος διότι μετατρέπει τις αρετές,που προφανως είχε πολλές ο Βενιζέλος, σε ελαττωματα. Αλλοι υποστηρίζουν ότι η βεβιασμένη απάντηση οφείλεται στην άκριτη δουλική εξυπηρέτηση που έδειχνε ο Βενιζέλος προς τους Συμμάχους, καθόσον τον θεωρουσαν εξάρτημά τους, εξαιτίας του γεγονότος ότι αυτοί με τα όπλα τους τον είχαν διορίσει ΠΘ της Ελλαδας. Οπως και να εχουν τα πραγματα,ενα ειναι βεβαιο,οτι ενηργησε με απιστευτη προχειροτητα,με αποτελεσμα η Χωρα να εισελθει,σε περιπετειες.

Η Ασιατική τουρκία κείται στο δυτικό άκρον της Ασίας και ονομάζεται Μικρά. Εχει έκταση 755.688 τ.χλμ. Το 1919 ο πληθυσμός ανερχόταν στα 12 εκ. περίπου από τα οποία το 1.694.000 ήταν ελληνικής καταγωγής. Ειδικότερα η Σμυρνη είχε πληθυσμο 270 χιλ.,εκ των οποιων οι 140 χιλ.ηταν Ελληνες. Κατέχει γεωγραφικα κεντρική θέση μεταξυ τριων ηπείρων(Ασια/Ευρωπη/Αφρικη) Εκ του λόγου τουτου αποκτά μεγάλη στρατηγική αξία,η οποία επαυξάνεται από τις θάλασσες που την περιβάλλουν. Αρα, ο κατέχων τη Μ.Ασία, προφανως βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση για να αναλάβει επιχειρήσεις προς πάσα επιθυμητή και τακτικως συμφέρουσα κατευθυνση ή να αντιταχθεί ταχέως κατά παντός επιδρομέα. Απομονωνεται από την ανατολική Μεσόγειο και τη Μαυρη Θάλασσα από δυο μεγάλες οροσειρές.Νότια την οροσειρά του Ταυρου και βόρεια την οροσειρά του Πόντου και συνδέονται μεταξυ τους με την οροσειρά του Αντίταυρου που έχει κατευθυνση από ΝΑ προς ΒΔ. Με βάσητις οροσειρές αυτές χωρίζεται σε πέντε εδαφικά διαμερίσματα.Το βόρειο, το νότιο, το δυτικό,το κεντρικό και την Ανατολία. Το δυτικό διαμέρισμα,που έχει σημασία για την ελληνική ιστορία,είναι ο χωρος όπου συναντωνται οι δυτικές προεκτάσεις των δυο οροσειρων,οι οποίες έχουν μέτριο υψος και αφήνουν ανάμεσά τους κοιλάδες(Καϊκου,Ερμου,Καυστρου και Μαιάνδρου). Εδω υπήρχαν από Β προς Ν οι παλιές ελληνικές περιοχές της Αιολίδας,της Μυσίας,της Λυδίας,της Ιωνίας και της Καρίας. Επικοινωνει ευχερως με το κεντρικο διαμερισμα,αφου οι οροσειρες ειναι επιμηκεις και αφηνουν μεγαλους πεδινους διαδρομους,που αποτελουν ευριες λεωφορους(ζωνες ενεργειας)προς το εσωτερικο της Μ.Ασιας. Τουτο σημαίνει ότι τα δυο διαμερίσματα αποτελουν ένα συμπαγή χωρο που δυσκολα κατακερματίζεται και κατά συνέπεια η απόσπαση μικρου ή μεγάλου τμήματος είναι αδυνατη. Γεωστρατηγικα για να γίνει αυτό πρέπει ο επιτιθέμενος από δυτικά να φτάσει κοντα στην Αγκυρα, δηλαδη να καταλαβει και το κεντρικό διαμέρισμα. Με τα δεδομένα της εποχής εκείνης για να επιτυγχανε κάτι τέτοιο η Ελλάδα έπρεπε να είχε διπλάσιο στρατό, καθόσον απαιτουντο τουλάχιστον 20 Μεραρχίες για κατάληψη και παγιωση της ταξης και της ασφάλειας στην περιοχή αυτή,κατά συνέπεια διατήρηση της Σμυρνης με δημιουργία προγεφυρωματος στη γραμμή Milne(8 χιλ ΒΔ Κυδωνιων-20 χλμ Β Περγαμου-15 χλμ ΒΑ Μαγνησιας-20 χλμ ΒΑ Κασαμπα-Ανατολικα Οδεμησιου-Ανατολικα Αιδινιου-Β οχθη Μαιανδρου-εκβολες Καϋστρου) ή σε όποια άλλη γραμμή υψωμάτων του δυτικου διαμερίσματος ήταν αδυνατη,καθόσον οι τουρκοι είχαν την ευχέρεια (γεωγραφικα και πληθυσμιακα) να το αγνοήσουν και να το εξαλείψουν όποτε αυτοί ήσαν έτοιμοι προς τουτο.
Ιστορικά,προσάρτηση μικρου ή μεγάλου τμήματος από άλλο κράτος με παρεμβολή θάλασσας παγκοσμίως δεν υπάρχει με εξαίρεση την περίπτωση Αγγλιας-Ιρλανδιας, αλλά αυτό είναι άλλης τάξεως και μεγεθους θέμα Αν λοιπόν,με βάση τα όσα αναφέρθηκαν μέχρι τωρα αλλά και τις υποχρεωσεις που απέρρεαν από την εντολή για την κατάληψη της Σμυρνης, δηλαδη,καταληψη,διατηρηση,εξασφαλιση και με δεδομένο ότι οι στρατιωτικές ενέργειες πρέπει να είναι λογικές, μετρημένες και αυστηρως κοστολογημένες,θα προσπαθήσουμε να δωσουμε μια σαφή και κατηγορηματική απάντηση στα τέσσερα «Π» (ΠΟΙΟΣ-ΠΟΥ-ΠΟΤΕ-ΠΩΣ),στο «Τ» (ΤΙ),και στο «Γ» (ΓΙΑΤΙ).

Δηλαδη,να εχουμε μια πρωτη εικονα,σχηματιζοντας τον σκελετο του σχεδιου.