Τα χαράματα της Πρωτομαγιάς του 1944, απόσπασμα του ΕΛΑΣ Αρκαδίας με επικεφαλής τον λοχαγό Χρήστο Στασινόπουλο, συνέλαβε στα σπίτια τους στο κεφαλοχώρι της Γορτυνίας Βαλτεσινίκο 25 αθώους πολίτες. Δύο εξ αυτών, τον Νίκο Παυλόπουλο, βαρειά τραυματισμένον στον πόλεμο του 1912, στον οποίον είχε προστρέξει εθελοντής από τις ΗΠΑ που βρισκόταν, και έναν ακόμη, τους εκτέλεσαν με σφαίρες όπλου εντός του χωριού.

Τους υπόλοιπους τους μετέφεραν δεμένους σε Στρατόπεδο Κρατουμένων του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ στο χωριό Αμυγδαλιά (Γλαντζινιά). Από εκεί, την επομένη επέλεξαν 16 – μεταξύ αὐτῶν ἕνας φαρμακοποιός, ἕνα ἔφεδρος λοχαγός, ἕνας δάσκαλος, ἕνας μηχανικός καί εὐυπόληπτοι κτηνοτρόφοι καί γεωργοί- τους οποίους οδήγησαν στον Λάδωνα, όπου τους έσφαξαν κοντά σε ένα γκρεμό και τους πέταξαν κάτω, ενώ μερικοί εξ αυτών ήταν ακόμη εν ζωή και ικέτευαν μετά για βοήθεια!

Υπέθυνος αυτού του εγκλήματος ήταν ένας απότακτος λοχαγός, λόγω λιποταξίας στον πόλεμο του 1940-41, ο Χρήστος Στασινόπουλος* . Γενικά, στην Κόκκινη Τρομοκρατία του 1943-44 αλλά και στην Ανταρσία του 1946-49, τα Κομματικά στελέχη ήταν τα κυρίως υπεύθυνα για τις δολοφονίες – Σιάντος, Μπελογιάννης, Μπλάνας, Ζέγκος, Άρης Βελουχιώτης, στην Πελοπόννησο- αλλά υπήρχαν και αρκετοί μόνιμοι αξιωματικοί που διακρίθηκαν σε αυτόν τον τομέα!

Τό ομαδικό αυτό έγκλημα, μαζί μέ εκείνο 11 διακεκριμένων πολιτών τής Δημητσάνας στις 13 Μάϊου 1944, ξεκίνησε τήν μεγάλη σειρά τών ομαδικών εκτελέσεων του Μάϊου -Αύγουστου 1944 στήν Πελοπόννησο άπό τό ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ ΟΠΛΑ/ΚΚΕ, πού πέρασε στην Ιστορία ώς ή Κόκκινη Τρομοκρατία τής Κατοχής. Ή κατηγορία πού έβάρυνε τούς 29 αύτούς ‘Έλληνες; Δέν συμμετείχαν ένεργά στην Αντίσταση τοϋ ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΚΚΕ.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

–Ό Χρήστος Στασινόπουλος έδικάσθη τό 1945 ώς ήθικός υπεύθυνος, μαζύ μέ μερικούς άπό τούς φυσικούς δολοφόνους πού συνελήφθησαν. Τιμωρήθηκε μόνο μέ (5) χρόνια φυλακίσεως.
-Για τον Στασινόπουλο, ο επικεφαλής του ΕΛΑΣ Πελοποννήσου πριν τον Άρη, ο σμήναρχος Δ.Μήχου, είχε πεί: «…Έτσι θα απαλλασσόμεθα από ένα ανίκανο στρατιωτικό στέλεχος όπως ο λοχαγός Χρήστος Στασινόπουλος. Στην κριτική που έκανε για την αδράνεια της μονάδας του, ισχυρίστηκε πως η ιδιομορφία της ορεινής Αρκαδίας δεν τους επέτρεψε να κάνουν μάχες».