Ο Βασίλειος Χρήστου Καψής εγεννήθη στο χωριό Νεμούτα Ηλείας το έτος 1889, από αγροτική οικογένεια. Εφοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο του χωριού του, στο Ελληνικό Σχο­λείο του Πελοπίου (Κριεκουκίου) και στο 2ον Γυμνάσιο του Πύργου.

Το έτος 1919 κατετάγη ως εθελοντης στο Ιππικόν και μετέσχε στην Μικρασιατικήν Εκστρατεία ως Υπαξιωματικός, σε μονάδα της Μεραρχίας Ιππικού και σε όλους τους αγώνες αυτης, η οποία έφθασε μέχρι το Εσκή-Σεχήρ.

Μετά την ανακατάταξίν του παρέμεινε ως μόνιμος Υπαξιωματικός του Ιππικού. Το έτος 1929 προήχθη στον βαθμόν του Ανθυπασπιστού. Το έτος 1934 προήχθη στον βαθμόν του Ανθυπιλάρχου. Το έτος 1937 προήχθη στον βαθμόν του Υπιλάρχου και την 16ην Δεκεμ­βρίου 1943 προήχθη στον βαθμόν του Ιλάρχου, τιμής ένεκεν, μετά τον ηρωικόν θάνατόν του.

Το έτος 1933 ενυμφεύθη την Μαρίαν Ιορδανίδου με την οποίαν απέκτησε δύο γυιούς και μία θυγατέρα.

Ως Αξιωματικός υπηρέτησε σε διάφορες μονάδες του Ιππικού. Ως Υπίλαρχος υπηρέτησε στην Ανακτορικήν Φρουρά, σχεδόν επί διετία. Στον Ελληνοϊταλικόν πόλεμον υπηρέτησε ως Διοικητης Ίλης, στην Μεραρχίαν Ιππικού. Διεκρίθη διά το θάρρος του, την γενναιό­τητά του, το ριψοκίνδυνο και την αρίστην στρατιωτικήν του κατάρτισιν.

Μετά την Συνθηκολόγησιν τον Απρίλιον του 1941 επέστρεψε περίλυπος στο χωριό του και ασχολήθηκε κατ’αρχάς με την οικογένειάν του και τα κτήματά του. Ήτο υπερήφανος διά την εποποιίαν του Ελληνικού Στρατού στην Αλβανία, στην οποίαν έπαιξε και αυτός εξαίρετον ρόλον, αλλά και πικραμένος, διότι έβλεπε στον ηρωικό Μωρηά τους νικημέ­νους Ιταλούς να ποζάρουν σαν νικητές και να συμπεριφέρονται με αλλαζονίαν και περιφρόνησιν προς τους νικητές Έλληνες.

Από το έτος 1942 ήλθε σε επαφή και με άλλους αξιωματικούς του Νομού Ηλείας και ιδιαι­τέρως με τον Ταγ/ρχην Καραχάλιον Χρήστον, με την σκέψιν να κάμουν οργάνωσιν Εθνι­κής Αντιστάσεως και με προοπτικήν να δημιουργήσουν Εθνικά Αντάρτικά Σώματα, ώστε να αγωνισθούν εναντίον των κατακτητών για την απελευθέρωσιν της Πατρίδος των.

Από το έτος 1943 ιδρύθη η Εθνική Οργάνωσις Αντιστάσεως Ε.Ο.Α. και στον Νομό Ηλεί­ας, με αρχηγόν τον Ταγ/ρχην Καραχάλιον και Υπαρχηγόν τον Υπίλαρχον τότε, Καψή Βασίλειον.

Τον Αύγουστον του 1943 συνεκροτήθη στην περιοχή Νάσια Καλαβρύτων το Συγκρότημα (Τάγμα) Εθνικής Αντιστάσεως (Ε.Σ.), με Αρχηγόν τον Ταγ/ρχην Καραχάλιο και Επιτελή τον Υπίλαρχον Καψήν, ο οποίος ηκολούθησε έκτοτε συνεχώς το Συγκρότημα και διεκρί­θη σ’όλους τους αγώνες του, διά την ορμητικότητά του και την αποφασιστικότητά του. Κατά την κίνησιν του Συγκροτήματος στην ορεινήν Ηλεία και Ολυμπία, τον Αύγουστο του 1943, περιήλθε πολλά χωριά και εμίλησε σε ενθουσιώδεις συγκεντρώσεις των κατοί­κων καλώντας συναγερμόν διά τον αγώνα απελευθερώσεως της Πατρίδος μας. Σε μία

επίσκεψίν του στο χωριό Ασπρα Σπίτια Ηλείας και ενώ ομιλούσε στο καφενείο του χωρι­ού, υπέστη δολοφονικήν επίθεσιν από (6) ενόπλους κομμουνιστές, οι οποίοι επιχείρησαν να τον εκτελέσουν. Από πυροβολισμόν τους ετραυματίσθη στο χέρι ο σύνδεσμος Γεώργιος Ρουμελιώτης, από την Κοντοβάζαινα.

Ο Καψής με αστραπιαίαν ταχύτητα έβγαλε το περίστροφόν του και ετραυμάτισε δύο από τους υποψηφίους δολοφόνους, οι δε άλλοι ετράπησαν εις φυγήν. Αργότερα συνελήφθησαν δύο εξ αυτών στην περιοχήν Ολυμπίων, οι οποίοι απεκάλυψαν ότι είχαν εντολή από το κόμμα να δολοφονήσουν τον Ταγ/ρχη Καραχάλιο. Ενόμισαν ότι ο Καψής ήτο ο Καραχάλιος επειδή του έμοιαζε αρκετά.

Την 1 Ιην Οκτωβρίου του 1943 έγινε η ενοποίησις των Τμημάτων Ε.Σ. Ταυγέτου του Ιλάρχου Βρετάκου και των Τμημάτων Καραχάλιου, στην περιοχή Σούκου Μνήμα Γορτυνίας. Αρχηγός του Συγκροτήματος ανέλαβε ο Ταγ/ρχης Καραχάλιος και Υπαρχηγός ο Ίλαρχος ΒρεΠάκος. Εδημιουργήθησαν (5) Λόχοι, με διοικητάς Λοχαγούς. Ο Υπίλαρχος Καψής ανέλαβε Διοικητης του Λόχου Διοικήσεως και Ασφαλείας του Συγκροτήματος.

Η συνάντησις όλων των Τμημάτων Ε.Σ. έγινε στην θέσιν αυτήν διότι από το Στρατηγείον Μέσης Ανατολής (Σ.Μ.Α.) είχε προγραμματισθεί να γίνουν ρίψεις (1200) διαφόρων όπλων με ανάλογα πυρομαχικά, διά την 12ην και 13ην Οκτωβρίου 1943. Στο Συγκρότημα είχε φθάσει και Αγγλική Αποστολή, με ασυρμάτους, για να υποδεχθεί τις ρίψεις.

Μετά την περικύκλωσιν του Συγκροτήματος Ε.Σ. απ’όλες τις δυνάμεις του Ε.Δ.Α.Σ. Πελοποννήσου, οι ρίψεις εματαιώθησαν και το Συγκρότημα με την Αγγλικήν Αποστολήν εκινήθη προς Βυτίνα, με προορισμόν το Δυρράχι του Ταυγέτου.

Στην περιοχή Βυτίνας Πυργακίου εδέχθη επίθεσιν από Γερμανικές δυνάμεις με ταυτό­χρονον επίθεσιν από δυνάμεις του Ε.Δ.Α.Σ.

Μετά την μάχην, στην οποίαν είχε μικρές απώλειες, εκινήθη προς Ταύγετον, με προοπτι­κήν να γίνουν ρίψεις στην περιοχή της Πετρίνας.

Στην Πέτρινα έγινε αποφασιστική μάχη του Συγκροτήματος με πολλαπλάσιες δυνάμεις του Ε.Δ.Α.Σ. Το Συγκρότημα ενίκησε, αλλά είχε σοβαρές απώλειες, κυρίως σε αξιωματι­κούς. Στην μάχη της Πετρίνας ετραυματίσθη στο πόδι ο Ταγ/ρχης Καραχάλιος και τρεις αξιωματικοί, μεταξύ των οποίων και ο Υπίλαρχος Καψής Βασίλειος. Ο Καψής μετεφέρθη εν αφασία στο σπίτι του παπά του χωριού. Την επομένην τον συνέλαβε Τμήμα του Ε.Δ.Α.Σ. και τον εξετέλεσε στο χωριό Ζαίμη, την 25-10-1943.

Ο νεκρός ήρως ετάφη στο νεκροταφείον του χωριού Ζαίμη, αλλά μετά τριετίαν τα λείψα­νά του μετεφέρθησαν και ετάφησαν στο νεκροταφείον του χωριού του, Νεμούτα Ηλείας. Τον Δεκέμβριον του 1943, μετά τον θάνατόν του, προήχθη εις τον βαθμόν του Ιλάρχου, τιμής ένεκεν.

Το έτος 1946, το Γενικόν Επιτελείον Στρατού (Γ.Ε.Σ.) διέθεσε πίστωσιν και ανηγέρθη προτομή του ήρωος Ιλάρχου Β. Καψή στην πλατεία του χωριού του, Νεμούτα.