Ο Ανθυπολοχαγός Νίκος Μουτσούσης, ήρως της Εθνικής Αντιστάσεως 1943 1944. Στην φωτο¬γραφία ως Συνταγματάρχης Πυροβολικού.

Ο Νίκος Μουτούσης εγεννήθη το έτος 1918 στο μικρό χωριό Ερινέος Πατρών. Ο πατέρας του Χαράλαμπος Μουτούσης ήτο σταφιδέμπορος στην περιοχή Αίγιου. Είχε τέσσερεις γυιούς και μία θυγατέρα. Πολύ μικρός ο Νίκος έχασε την μητέρα του, αλλά η δεύτερη σύζυγος του πατέρα του έπαι­ξε κατά πολύ καλόν τρόπον τον ρόλο της μητέρας για όλα τα παιδιά.

Αδελφός του πατέρα του ήτο ο Μιχάλης Μουτούσης, ο πρώτος Έλληνας αεροπόρος, ο οποίος, με τον αεροπόρον Καραμπέρον, εδόξασαν τα ελληνικά φτερά, κατά την Μικρασιατική Εκστρατεία (1919-1922). Αλλος αδελφός του πατέρα του ήτο ο Στρατηγός Σωτήριος Μουτούσης ο οποίος είχε γίνει και Υπηρεσιακός Υπουργός των Συγκοινωνιών.

Ο Νίκος Μουτούσης εφοίτησε στο Δημοτικόν Σχολείον του χωριού του και στο Γυμνάσιον Αιγίου. Το έτος 1938 εισήχθη στην Στρατιωτικήν Σχολήν Ευελπίόων στην οποίαν έδειξε εξαιρε­τικόν ζήλον για την στρατιωτικήν επιστήμην και από τότε άρχισε να ονειρεύεται μια μεγά­λη και ένδοξη Ελλάδα.

Η 28η Οκτωβρίου του 1940 τον βρήκε στην σχολήν, τριετή Εύελπι. Την δευτέρα ημέραν της γενικής επιστρατεύσεως ονομάσθη Ανθ/γός του Πυροβολικού. Παρέμεινε στην Αθήνα με άλλους συναδέλφους του ενώ ο στρατός μας ηγωνίζετο κατά του εισβολέως στα σύνο­ρα της Αλβανίας.

Παρουσιάσθη με άλλους συναδέλφους του και ζήτησε να φύγει για το μέτωπο και το επέτυχεν. Εις το μέτωπον υπηρέτησε σε Μοίρα πεδινού Πυροβολικού. Εφρόντισε να ενημερα)θεί ταχύτατα διά την αποστολήν και την ευθύνην του Όπλου του και σύντομα ανέλα­βε πολεμικήν δράσιν. Έδειξε ανδρείαν, θάρρος και διοικητικήν ικανότητα.

Μετά την συνθηκολόγησιν, τον Απρίλιον του 1941, επέστρεψε στο χωριό του και διέμεινε για λίγο χρόνο με την οικογένειά του. Οι πρώτες εντυπώσεις από την συνθηκολόγησιν πέρασαν. Πήγε στην Πάτρα και προσπάθησε να βρεί τρόπον δια να πάει στην Αθήνα και από εκεί στην Μέση Ανατολή ώστε να καταταγεί στον ανασυγκροτούμενον εκεί Ελληνι­κόν Στρατόν. Δυστυχώς όλες του οι προσπάθειες απέτυχαν.

Στην Πάτρα είχε πολλές συζητηςεις με άλλους αξιωματικούς δια την κατάστασιν. Προοδευτικώς εδημιουργήθη η ιδέα να γίνει Οργάνωσις Εθνικής Αντιστάσεως, με προοπτικήν να δημιουργηθούν ένοπλα Εθνικά Αντάρτικά Σώματα διά τον αγώνα κατά των κατακτητών και την απελευθέρωσιν της Πατρίδος. Στα πρώτα χρόνια της κατοχής η τρομοκρατία των Δυνάμεων κατοχής ήτο αφόρητος και οι αξιωματικοί των Πατρών ήταν πολύ διστακτικοί. Από το έτος 1943 έφθασαν και στην Πελοπόννησον Αγγλικές Αποστολές και άρχισαν να δημιουργούνται στα βουνά Εθνικά Αντάρτικά Σώματα διά τον αγώνα κατά των Στρατευμάτων κατοχής.

Στην Ήπειρο και Αιτωλοακαρνανία είχαν δημιουργηθεί Αντάρτικά Τμήματά του Συντ/ρχου Ναπολέοντος Ζέρβα και αυτό ηλέκτριζε τους αξιωματικούς των Πατρών. Στην Πάτρα εδημιουργήθη παράρτημα της οργανώσεως Ε.Ο.Ε. (Ελευθέρα Ορεινή Ελλάς), η οποία στρατολογούσε αξιωματικούς και νέους για τα Τμήματα του Ζέρβα.

Το καλοκαίρι του 1943, η Ε.Ο.Ε. Πατρών απεφάσισε την έξοδον Αντάρτικού Τμήματος στο Παναχαϊκό, δυνάμεως (120) ανδρών με (5) αξιωματικούς, υπό την Διοίκησιν του Υπολοχαγού Δροσοπούλου Χρήστου.

Στο Τμήμα αυτό κατετάγη από τους πρώτους ο Ανθυπολοχαγός Νίκος Μουτούσης, με Διμοιρίαν (30) ανδρών αποτελούμενη από νέους της περιοχής του. Έδειξε εξαιρετικόν θάρρος και δραστηριότητα.

Μία μεγάλη επιτυχία του Νίκου Μουτούση ήτο όταν επετέθη με το Τμήμα του εναντίον της Ιταλικής Φρουράς Ψαθοπύργου Πατρών την οποίαν αιφνιδίασε και παρεδόθη αμέσως. Οι Ιταλοί αφοπλίσθησαν, συνελήφθησαν αιχμάλωτοι και μετεφέρθησαν στην έδρα της Διοικήσεως. Παρελήφθησαν πολλά όπλα. Οι αιχμάλωτοι αντηλλάγησαν με (150) Έλ­ληνες κρατουμένους στις φυλακές Πατρών.

Την 15ην Σεπτεμβρίου του 1943 ανταρτικές δυνάμεις του Ε.Λ.Α.Σ. (ΚΚΕ), δυνάμεως 800 ανδρών, επετέθησαν αιφνιδιαστικά από τρεις πλευρές εναντίον του Τμήματος Δροσο­πούλου, το αφόπλισαν και συνέλαβαν πολλούς αντάρτες και (5) αξιωματικούς, μεταξύ των οποίων και τον Ανθυπολοχαγόν Νίκο Μουτούση.

Το Ανταρτοδικείον του Ε.Λ.Α.Σ. κατεδίκασε σε θάνατον και τους (5) αξιωματικούς. Εξετελέσθησαν αμέσως οι τρεις ενώ εις τον Ανθυπολοχαγόν Νίκον Μουτούσην και τον Γεωργούλη έδωσαν τετράμηνον αναστολήν με την υποχρέωσην να καταταγούν και να πολεμή­σουν με τον Ε.Α.Α.Σ.

Ο Νίκος Μουτούσης εσώθη τότε και έλαβε μέρος σε μάχες εναντίον των Γερμανών. Όταν ήλθε στην Πελοπόννησον ο αιμοσταγής Αρης Βελουχιώτης τον συνέλαβε και τον ενέκλεισε στο φοβερό Στρατόπεδο Βάχλιας Γορτυνίας. Εκεί υπέστη φοβερά βασανιστήρια. Τελι­κά επέζησε και έδωσε και αυτός το παρόν κατά την ημέραν της απελευθερώσεως της Ελλά­δος.

Επανήλθε στην θέσιν του στον Στρατό και έφθασε στον βαθμό του Συντ/ρχου Πυροβολι­κού.

Τ ον Δεκέμβριον του 1954 ενυμφεύθη την Μαρία Μοσχού, με την οποίαν εδημιούργησε ένα ευτυχισμένο ζευγάρι.

Δυστυχώς τα βασανιστήρια του στρατοπέδου του Αρη Βελουχιώτη είχαν κλονίσει σοβα­ρά την υγείαν του ήρωος Αξιωματικού που απέθανε το έτος 1971, εις ηλικίαν μόνον 53 ετών.

Η σορός του ετάφη στο νεκροταφείον του Αμαρουσίου.