Στις 30 Μαρτίου, αντιπρόσωποι της ΕΚΚΑ στο Ευπάλιο, ζήτησαν από το Δεδούση να γίνει συγκέντρωση των υπευθύνων της περιοχής στο Γυμνάσιο του Ευπαλίου, για να εκδηλώσουν την ευγνωμοσύνη των στο Λόχο του για το έργο που επιτελεί.

Στη συγκέντρωση αυτή, που άρχισε στις 9 η ώρα το βράδυ, έλαβαν μέρος και 50 περίπου αντάρτες του Λόχου, γιατί οι υπόλοιποι είχαν σταλεί στο Παλαιοξάρι για παραλαβή οπλισμού και ιματισμού, και πολύς κόσμος, που επεφύλαξε στους αντάρτες εξαιρετικές τιμές και περιποιήσεις. Στη συγκέντρωση μίλησε ο Δεδούσης, μέσα σε ατμόσφαιρα έντονου πατριωτικού ενθουσιασμού. Της συγκεντρώσεως επακολούθησε γλέντι των ανταρτών και του συγκεντρωμένου πληθυσμού.

Κατά τα μεσάνυχτα, ενώ η διασκέδαση είχε φθάσει στο κατακόρυφο, ακούσθηκε ένας πυροβολισμός και ο σκοπός να φωνάζει «στα όπλα». Είχε αντιληφθεί κάτι σκιές που επλησίαζαν, έρποντας, προς το Γυμνάσιο. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, πυκνές ριπές πολυβόλων και εκρήξεις όλμων δονούσαν την ατμόσφαιρα. Οι αντάρτες του Δεδούση και ο πληθυσμός εβάλλοντο από παντού. Με τον εκκωφαντικό κρότο των εκρήξεων ανακατεύονταν και φανατισμένες φωνές των επιτιθεμένων. Ήταν το ΙΙ/34 Τάγμα του ΕΛΑΣ, υπό τoν Κρόνο (Ανθυπασπιστή Αντωνόπουλο), που κατάφερε να φθάσει ανενόχλητο χωρίς να γίνει αντιληπτό από κανένα έως την καρδιά της κωμοπόλεως και να επιτεθεί στους διασκεδάζοντες αμέριμνα.

Προφανώς οι συγκεντρωμένοι κατελήφθησαν από πανικό που γινόταν ακόμη μεγαλύτερος όταν βλήματα των όλμων χτύπησαν τα παράθυρα του Γυμνασίου και τραυμάτισαν μερικά γυκαικόπαιδα. Ευτυχώς ότι ο Δεδούσης επεβλήθη στους συγκεντρωμένους, τους συνέστησε ψυχραιμία και εμπιστοσύνη σ’ αυτόν και τους αντάρτες του. Συγχρόνως έσπασε, με βολές του πιστολιού του, τις λάμπες και διέταξε την άμεσο έξοδο των ανταρτών. Άλλοι, απ’ αυτούς εβγήκαν από τις πόρτες του Γυμνασίου και άλλοι από τα παράθυρα και γρήγορα, κατέλαβαν θέσεις μάχης για να διαπιστώσουν πως ήσαν περικυκλωμένοι και εβάλοντο από όλες τις κατευθύνσεις, από απόσταση 20-50 μέτρων.
Καθ’ ον χρόνον οι αντάρτες του Δεδούση εμάχοντο με πείσμα κατά των επιτεθέντων, μια ομάδα από τους πρώτους, υπό τον Υπολοχαγό Τσούτσο, έσπευσε προς τον καταυλισμό του Λόχου, όπου ήταν εναποθηκευμένο το μεγαλύτερο μέρος του οπλισμού του και όπου είχαν πλησιάσει επικίνδυνα οι επιτεθέντες. Χρειάστηκε να δώσει σκληρή μάχη για να τους απομακρύνει, ώστε να χρησιμοποιήσει τον βαρύ οπλισμό του Λόχου και να βάλει καταιγιστικώς προς όλες τις κατευθύνσεις θερίζοντας τους επιτεθέντες.

Η μάχη συνεχίστηκε όλη την υπόλοιπη νύκτα με αμείωτη σφοδρότητα. Οι επιτεθέντες εχρησιμοποίησαν μεγάλη δύναμη (περί τους 400) και βαρύ οπλισμό. Τα πυρά των ήταν καταιγιστικά. Κατά τα ξημερώματα κατάφεραν οι αντάρτες του Δεδούση ν’ αποκρούσουν τον αιφνιδιασμό και ν’ αναγκάσουν τους επιτεθέντες ν’ απομακρυνθούν από το Ευπάλιο σ’ ευρεία ακτίνα. Το τμήμα του Κρόνου υποχωρώντας, ακολούθησε τη χαράδρα που έρχεται από το Τρίκορφο και στις 7 η ώρα το πρωι, ευρίσκετο σε απόσταση 800 περίπου μέτρων από την κωμόπολη. Τότε ο Δεδούσης που παρακολουθούσε τους υποχωρούντες διέταξε να βάλουν εναντίον τους όλα τα πολυβόλα και οπλοπολυβόλα, που διέθετε ο Λόχος. Σχηματίσθηκε, έτσι, ένα πυκνό μπαράζ πυρός που καθήλωσε τους υποχωρούντες. Συχρόνως διέταξε τον Υπολοχαγό Καλλικάντζαρο με μια ομάδα να κινηθεί κυκλωτικά προς το δεξιό μέρος της χαράδρας και τον Ανθυπασπιστή Παπανικολάου με άλλη προς το αριστερό. Έτσι, ενώ το υπόλοιπο τμήμα εξακολουθούσε να βάλει εναντίον των υποχωρούντων, οι δύο ομάδες, που πλησίασαν τη χαράδρα από τις δύο πλευρές που δέσποζαν, άρχισαν να τους κτυπούν με χειροβομβίδες.
Η αιματοχυσία, που ακολούθησε, ήταν σημαντική. Ο Κρόνος με το υπόλοιπο τμήμα του εξαφανίστηκε, ενώ ο Λόχος Δεδούση, συνέλαβε 30 τραυματίες ως αιχμαλώτους, που μεταφέρθηκαν στο Κλίμα. Από το Λόχο Δεδούση υπήρχε 1 νεκρός, ο αντάρτης Λοvκόποvλος, και τραυματίας ο Ανθυπασπιστής Παπανικολάου. Στην καταδίωξη των υποχωρούντων έλαβε μέρος και το ΙΙ Τάγμα υπό τους Καπετζώνη, Λίβερη, Κουβέλη, Ασημακόπουλο, Μπαράκο και άλλους.

Ο Ψαρρός, μόλις επληροφορήθη τα συμβάντα, έσπευσε στο Κλήμα και κατετοπίσθη επί των λεπτομερειών της δολοφονικής επιθέσεως του Ευπαλίου. Συγχρόνως, επιβεβαιώνοντας την μεγαλοφροσύνη του, διατάσσει τα τμήματα του Συντάγματος ν’ αποφύγουν κάθε πρόκληση ή επιθετική ενέργεια καθ’ οιασδήποτε Μονάδος ή οπαδών του ΕΛΑΣ, ενώ ταυτόχρονα, ζητεί, με συγκινητική έκκληση, την παρέμβαση της Βρετανικής Συμμαχικής Αποστολής για να εξομαλυνθεί η δημιουργηθεί σα έκρυθμη κατάσταση. Κατόπιν αυτών έσπευσε στην περιοχή ο Άγγλος Ταγματάρχης Τζων, ο οποίος έμεινε εμβρόντητος όταν, κατά την πρώτη επαφή του με εκπροσώπους του ΕΑΜ, άκουσε να αξιώνουν όπως παραδοθούν στον ΕΛΑΣ ο Καπετζώνης και ο Δεδούσης και όπως διαλυθεί, άνευ όρων, το 5/42. Αιτήματα που απέρριψεν ο Ψαρρός.