Ο Γρηγόρης Φαράκος (γ.γ ΚΚΕ, διευθυντής ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ) στο έργο του «Άρης Βελουχιώτης. Το χαμένο αρχείο Άγνωστα κείμενα» παραθέτει ενδιαφέρουσες αναφορές στελεχών του ΚΚΕ σχετικά με τον Αρη Βελουχιώτη.
Παντελής Σίμος-Καραγκίτσης, (ψευδώνυμο Ορφέας Βλαχόπουλος), μέλος της Κ.Ε του ΚΚΕ απ΄το 1935 και του Πολιτικού Γραφείου του κόμματος το 1942-3, σε έκθεσή του με ημερομηνία 03/07/1943 (σελ.180):
Ο Αρης εξακολουθεί να έχει σοβαρά υπολείμματα κακών συνηθειών που επιδρούν επιζήμια στην εθνική μας υπόθεση. Είναι βίαιος και υβριστικός στις εκφράσεις του. Στο Καρπενήσι στο λόγο του είπε για εκείνους που πλησιάζουν τώρα τις γραμμές του ΕΑΜ, ότι «έρχονται να γλείφουν εκεί που έφτυναν» και κάτι παρόμοια, π.χ., λέει στο περιβάλλον του ότι θα κάψει ορισμένα χωριά κ.λπ. Έπειτα δεν ξέκοψε ακόμα με το πνεύμα των σκληρών μέτρων, πολύ εύκολα το ’χει να μιλάει να καθαριστούν απ’ αυτούς μερικοί -χωρίς να ’ναι προδότες για να συνετισθούν οι άλλοι. Έπειτα στο Καρπενήσι εφάρμοσε και το μέτρο της αλληλέγγυας ευθύνης του πληθυσμού επειδή το παιδί ενός ΕΑΜικού στελέχους έκλεψε προϊόντα του Ε.Σ., πράμα που το εκμεταλλεύτηκε η εσωτερική αντίδραση και δημιούργησε σοβαρή κατάσταση σε βάρος του κύρους του ΕΑΜ. Ο Άρης, χώρια από τα άλλα μέτρα που πάρθηκαν και ήταν σωστά, διέταξε την κήρυξη του στρατιωτικού νόμου και την απαγόρευση της κυκλοφορίας των πολιτών στο Καρπενήσι πέραν από τις 9 το βράδυ. Ευτυχώς ο Ηλίας δεν επέτρεψε την πραγματοποίηση αυτών των αντιλαϊκών μέτρων. Ο Άρης βέβαια είναι σοβαρό κεφάλαιο του ΚΚΕ και του ΕΛΑΣ στη Ρούμελη γιατί έχει σοβαρή εθνική δράση και οι μάζες του χωριού τον λατρεύουν, γι’ αυτό η προσπάθειά μας πρέπει να τείνει όπως τον βοηθήσουμε με όλα τα μέσα και ιδιαίτερα με καθημερινή ζωντανή καθοδήγηση για να χωνέψει ολοκληρωτικά τη γραμμή του ΚΚΕ, να κόψει τις βλαβερές συνήθειες, για να συμβάλει στη μεγαλύτερη ανάπτυξη του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος, για την αποκατάσταση του κύρους του ΕΑΜ όπου αυτό διασύρθηκε, για την ΕΑΜική κατάχτηση της πλειοψηφίας του λαού μας, για τη νίκη. Γι’ αυτό επιβάλλεται όπως η πραχτική δουλειά του Άρη, να ’ναι αυστηρά καταμερισμένη, να ταιριάζει με το χαρακτήρα του, δηλαδή να μην…..
Ανδρέας Τζήμας,(ψευδώνυμο Βασίλης Σαμαρινιώτης) και μέλος της ηγετικής τριανδρίας του ΕΛΑΣ, έλεγε σε έκθεσή του που γράφτηκε το 1951 (σελ.198):
Οταν τον ακόυσα να μιλά [εννοεί τον Άρη] στο πρώτο χωριό, τα Κρώρα, στο υψίπεδο των Σκοΰρτων, στην Αττική, κοντά στην Αθήνα, αναρωτήθηκα είναι δικός μας ή αν είναι πράκτορας των Γερμανών σταλμένος για αντιαγγλική δουλειά και διάσπαση του αγωνά. Τον άφησα να μιλήσει σε δυο ακόμη χωριά, για να βεβαιωθώ για την πολιτική του γραμμή και κατόπιν τον έκοψα. Άρχισα να εμφανίζομαι εγώ. Τέτοιο ήταν το κτύπημα, που ο Άρης το ’ρίξε στο κλάμα και στο πιοτό. Κι έκανε μια απεγνωσμένη προσπάθεια για να με κατακτήσει. Τότε κατάλαβα στην εντέλεια, γιατί όλη η αντίδραση και οι Άγγλοι ξεσήκωσαν ένα τέτοιο θόρυβο, για τον Άρη. Βέβαια αυτοί καλύπτονταν με τις υπερβασίες, [τους] σατραπισμούς, τις αυταρχικότητες του Άρη. Μα δεν ήταν αυτό για το οποίο πονούσε η αντίδραση και οι Άγγλοι. (Μας είπε αργότερα καθαρά την αλήθεια η ίδια η Αγγλική κυβέρνηση με την πρώτη της νότα. Ήταν το ζήτημα της εξουσίας).
Οι αυθαιρεσίες και οι άλλες αδυναμίες του Άρη βοηθούσαν από κάθε άποψη την αντίδραση και τους Άγγλους, εφόσον μας απομόνωναν από λαϊκές συμπάθειες. Ήταν η κατά βάθος σωστή και πολύ αποτελεσματική δουλειά του Άρη, που πνίγονταν από τον πολιτικό του συναισθηματισμό. Κι όταν έφθασα στη Ρούμελη μαζί τούτο Μάρτη του 1943 είδα. όταν η Ελλάδα συγκλονιζονταν απ’ τ’ όνομά του, ότι έχει δημιουργήσει μια κατάσταση ανυπόφορη, ασφυκτική. Και το χειρότερο, βρήκα μια προκήρυξη πολύ καλά διατυπωμένη, συνταγμένη κατά πάσαν πιθανότητα από τον ίδιο -τη βρήκα στο αρχείο τουπου απευθύνονταν στους Γερμανούς κατακτητές και τους έλεγε ότι εμείς οι αντάρτες δεν έχουμε τίποτα μαζί σας, παρά μόνον με τους Ιταλούς. Εσείς να γυρίσετε με το καλό στα σπίτια σας. Την ίδια μέρα όμως που διάβασα αυτό, ο καπετάνιος Θάνος(1) είχε φέρει καμιά 50ριά αιχμαλώτους Γερμανούς (άλλους τόσους είχε σκοτώσει επιτόπου στη σύγκρουση) και ο Άρης, παρά την εντολή μου, εν απουσία μου, όμως, γιατί εγώ είχα ξεκινήσει επιστρέφοντας με το Σαράφη στην Αθήνα, τους εξετέλεσε
Βασίλης Βενετσανόπουλος, μόνιμος αξιωματικός, στέλεχος του ΚΚΕ και υπηρέτησε για μεγάλο διάστημα στο Γ.Σ του ΕΛΑΣ (σελ.249):
Ο Σιάντος διατηρεί τον Άρη Βελουχιώτη αρχιστράτηγο στην ουσία του ΕΛΑΣ. Του επιτρέπει και του συγχωοεί να διατηρεί καθεστώς συμμορίτικης παρανομίας γύρω του (μαυροσκοΰφηδες που συνεδρίαζαν ξεχωριστά όχι στα πλαίσια των κομ. συνελεύσεων),και να εφαρμόζει καθεστώς απάνθρωπων βασανιστηρίων.
ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ: Δολοφονία 39 αθώων πολιτών στην Τρύπα του Ταράτσα, χ. Νιάτα Λακωνίας, 31 Ιαν. 1943
/USER
Στις 28/12/1943 επιτέθηκε στους Μολάους , το 8ο σύνταγμα του ΕΛΑΣ και μετά από 4ωρη μάχη με τους κατοίκους συνέλαβαν 400 πολίτες. Απο αυτούς 39 τους οδήγησαν στο βάραθρο «τρύπα του Ταράτσα» κοντά στα χ. Νιάτα Μολάων Λακωνίας . Εκεί την Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 1943 η αφρόκρεμα της κωμόπολης δολοφονήθηκε δια κατακρημνισμού στο βάραθρο. Πρώτος ρίχτηκε στο βάραθρο και μάλιστα ζωντανός, ο ιερέας των Μολάων, Νικ. Καρυτσιώτης.
Οι εκτελεσθέντες με απόφαση του «Λαϊκού Δικαστηρίου» ήσαν:
Καρυτσιώτης Νικ. – ιερέας
Αντωνάκος Νικ.
Γιανναράκης Αντ.
Γραμματικάκης Δημ.,
Δριβάκης Αντ.
Έξαρχος Δημ.
Ζερβάκος Αντ.
Ζερβάκος Δημ.
Ζερβάκος Χρ.
Καλαμβόκης Ευαγ.
Καλκανδής Σταυρ.
Καναβάρος Νικ.
Καναβάρος Σταμ.
Καρυτσιώτης Ιωανν.
Κοντοσταθάκος Ευθ.
Κουτσογιάννης Ιωαν.
Κουτσογιαννόπουλος Γ.
Κυριακάκος Παν.
Κωστάκος Εμμ.
Κωστάκος Λεων.
Λιβερδίσης Δημ.
Λυγερός Παν.
Λύρας Θεόδωρος
Μανιατάκος Ιωαν.
Μανωλάκος Δημ.
Μπέμπης Γεωργ.
Νικολινάκος Γεωργ.
Νικολινάκος Γρηγ.
Ντέντες Παν.
Παντελής Κων.
Πιερράκος Στυλ.
Ρουμάνος Γεωργ.
Ρουμάνος Δημ.
Σκανδαλάκης Δημ.
Φερδιανάκης Νικ.
Φουργιέζος Γρηγ.
Φουργιέζου Παν/τσα
Φριτζίλας Χρ.
Χριστακάκος Δημ.
Η 1η Μεραρχία Ρούμελης-Θεσσαλίας ΔΣΕ, Χαρίλαος Φλωράκης
/USER
Τι απέγινε η 1η Μεραρχία Ρούμελης – Θεσσαλίας του καπετάν Γιώτη; Απ ότι φαίνεται υπάρχουν σοβαρά παράπονα εκ μέρους των συντρόφων του για την τύχη αυτής της Μεραρχίας του ΔΣΕ.
Ο Αχιλλέας Παπαιωάννου αναφέρει ότι την 30η Αυγούστου 1949 η ταξιαρχία 103 που διοικούσε υποχώρησε στην Αλβανία. Εκεί πήρε ένα γραπτό σημείωμα από τον υπουργό στρατιωτικών της ΠΔΚ τον Δημήτριο Βλαντά που του έλεγε:
«Σ. Αχιλλέα θέλω να συγκροτήσεις ένα επίλεκτο τάγμα της Ταξιαρχίας σου – εθελοντών – και να καταλάβεις τις κορφές 2520, Κιάφα, Μούκα Πέτρα και Γκρίτζοβα του Γράμμου. Περιμένουμε τον καπετάν Γιώτη με την Μεραρχία του, ο οποίος βρίσκεται σε πορεία από την Ρούμελη – Θεσσαλία και όπου νάνε θα φτάσει, να ανοίξεις δρόμο να περάσει, να τον περιμένεις να τον υποδεχτείς».
Πράγματι συγκέντρωσε την Ταξιαρχία του και δημιούργησε ένα τάγμα και ξεκίνησε να ανακαταλάβει το ύψωμα Αυγό, 2520, Κιάφα, Μούκα Πέτρα και Γκρίτζοβα του Γράμμου. Είχαν αναρριχηθεί 30 μέτρα και λίγο πριν δώσει το πρόσταγμα της επίθεσης, όπως λέει «πως με φώτισε ο Θεός και δεν έκανα την έφοδο». Απέναντίας έδωσε εντολή:
«Πίσω, μαρς!»
Ο Παππάς τους είπε:
«Σ. Ταξίαρχε, είναι μια από τις πιό σοφές διαταγές που έχω πάρει απ’ εσένα, γιατί όπως βλέπεις το πανηγύρι τελείωσε…».
«Παππά άφησε τα αυτά και πάμε πίσω».
«Που θα πας όμως από τον Βλαντά; Το ξέρεις τι σε περιμένει;».
Πολύ αργότερα στην 3η Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ στη Ρουμανία το 1951 ο Αχιλλέας Παπαιωάννου πλησίασε σε ένα διάλειμμα τον Βλαντά που ήταν από τους κοντινότερους συνεργάτες του Ν Ζαχαριάδη και του είπε:
«Σ. Βλαντά, δεν εκτέλεσα τη διαταγή σου εκεί στο αλβανικό έδαφος σχετικά με το 2520 κλπ για να περάσει ο Γιώτης. Τι συνέβει και δε με κάλεσες σε απολογία;».
«Άστα σύντροφε, μην τα σκαλίζεις γιατί βρωμάν… Ο στρατηγός μας αυτός έφτασε στην Αλβανία χωρίς στρατιά… Έφερε μαζί του μόλις 100-150 του Επιτελείου του και της προσωπικής του φρουράς, πέρασε από τον Καλαμά της Ηπείρου, οι υπόλοιποι Ταξιαρχίες, Τάγματα και λόχοι δεν έφτασαν ποτέ στην Αλβανία, χάθηκαν ως εμπροστοφυλακή, οπιστοφυλακές και πλαγιοφυλακές για να φτάσει σώος ο μασκαράς από την Ρούμελη μέχρι την Αλβανία.».
Ο στρατηγός λοιπόν φρόντισε με κάθε θυσία να διαφυλάξει τον εαυτό του και τους κολητούς του…. η ζωή στον ΔΣΕ/ΚΚΕ ήταν πολύ φτηνή, δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα να θυσιάσουν όσους και να είναι αρκεί να σώσουν το τομάρι τους.
Υπάρχουν και άλλοι που μαρτυρούν το ξεφτιλίκι του καπετάν Γιώτη.
Ξέρετε τι σημαίνουν οι θέσεις 2520, Κιάφα, Μούκα Πέτρα και Γκρίτζοβα του Γράμμου; Στην πραγματικότητα μεγάλο τμήμα του Γράμμου.
Πότε ήθελα να τις καταλάβουν; 30/8/1949 δηλαδή όταν επί του Γράμμου υπήρχε ο μισός ΕΣ. Σε κάθε ύψωμα θα πρέπει να υπήρχαν τουλάχιστον ένα Σύνταγμα και σε κάποια Ταξιαρχία του ΕΣ.
Με πόση δύναμη; Ένα τάγμα, του ηττημένου ΔΣΕ. Ένα τάγμα του ΔΣΕ περίπου 300 άνδρες.
Καταλάβατε πόσο φτηνή ήταν η ζωή των «μαχητών» για το ΚΚΕ.
Για το ίδιο θέμα δείτε τι έγραψε (μικρό μέρος) ο ταγματάρχης του ΔΣΕ Βασίλης Καραγίαννης:
«… ο Χαρίλαος Φλωράκης – Γιώτης…. του εμπιστεύτηκαν μια Μεραρχία ο ΔΣΕ και τη διέλυσε μέσα σε δύο, σχεδόν, μήνες και ήρθε στα Πεύκα της Σαμαρίνας με μια Διμοιρία. Είναι έτσι, Γιώτη, ή όχι;
Λέει ψέματα ο Καραγιάννης;
Σου τα λέω από τώρα για να σε προετοιμάσω. Για να μην μου κάνεις τον πολύ <φορτάτο> και τον μεγάλο καθοδηγητή….
Πρώτα – πρώτα ο παλιάτσος ο Νικήτας Χρουστσιώφ και ύστερα οι δικές μας <κοπριές> τύπου Κολιγιάννη, Φλωράκη, Λουλέ, Μπαρτζιώτα κλπ …
Το Φλωράκη και τον Κολιγιάννη είδα με τα μάτια μου διαλυμένους. Αυτοί δεν είδαν εμένα στην κατάσταση αυτή…. είδαμε τα χάλια του…
Μη σας κακοφαίνεται Φλωράκη – Μπαρτζιώτα δεν σας είπα εγώ να ξεφτελιστείτε για ένα κομμάτι ψωμί και γίνατε πράκτορες των Ρώσων …
Στρατηγέ αγαπητέ Φλωράκη. Τα χάλια σου τα είδα στα Πεύκα της Σαμαρίνας. Ήρθες μ ένα παλιομούλαρο και με μια δομοιρία αντάρτες. Ολόκληρος στρατηγός! Κρίμα τις μπότες που φορούσε…
Μετά το Καρπενήσι ξεκίνησε (ο Φλωράκης) για τον Γράμμο και διαλύθηκε στον δρόμο….
Ο Φλωράκης ήρθε στον Γράμμο με τριάντα άτομα. Τόσους έχει και δεκανέας…».
Απ ότι φαίνεται λοιπόν η Μεραρχία του Φλωράκη διαλύθηκε από το Καρπενήσι μέχρι τον Γράμμο και διασώθηκαν τριάντα άντρες.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΠΟΙΟΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ; του Αχιλλέα Παπαιωάννου εκδόσεις Μπίμπης
ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΜΟΝΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΡΠΕΝΗΣΙ 1949 άρθρο του Δ. Καρύκα.
Σ.Σ Και ο Φλωράκης και ο Κολιγιάννης διετέλεσαν ΓΓ του ΚΚΕ, ο Κολιγιάννης (Αρβανίτης) διαδέχτηκε τον Ν Ζαχαριάδη.
Αππελαίος 