Η πολιτική κατευνασμού προς τους κομμουνιστές της Ελλάδος, και λήθης των γεγονότων της δεκαετίας 1940-49 που ακολούθησε το κράτος και η πλειοψηφία των δημοκρατικών Ελλήνων για 70 χρόνια δεν βρήκε ανταπόκριση από την Αριστερά.

Αντίθετα, οδήγησε στην καθιέρωση μια ψευδεπίγραφης ιστορίας για την περίοδο 1940-49! Οι κομμουνιστές της Ελλάδος είναι πραγματικά αδιόρθωτοι με την κυκλοφορία ψευδολογιών ως γεγονότων και στην παρουσίασή τους ως Ιστορίας.

Στη διάρκεια της Στάσης των Δεκεμβριανών του 1944, στην Αττική το ΕΑΜ/ΚΚΕ δια του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ δολοφόνησε ΑΠΑΝΘΡΩΠΑ –ακόμη και με τσεκούρια!! – χιλιάδες αθώοους ανθρώπους. Μεταξύ αυτώ και περίπου 6.500 ἄμα¬χους, οἱ ὁποῖ¬οι συνελήφθησαν βάσει καταστάσεων τῶν τοπικῶν ἡγετῶν τοῦ ΕΑΜ/ΚΚΕ.

Αυτό το αδιαφιλονίκητο γεγονός ποτέ δεν το παραδέχτηκε το ΕΑΜ/ΚΚΕ. Ούτε το μέγεθος του εγκλήματος, ούτε την αθωωώτητα των θυμάτων. «Εκτελούσαμε προδότες» λένε…. «πιό πολλές αγριότητες γίνανε από την αντίδραση», «η αντίδραση τα σκηνοθέτησε», και άλλες παρόμοιες γελοιότητες παρουσιάζουν ως Ιστορία….

Εκτός των δολοφονιών, μεταύ 20 Δεκεμβρίου και 8 Ιανουαρίου, έπιασαν χιλιάδες αθώους ομήρους –άνδρες και γυναίκες όλων των ηλικιών και παιδιά- και τους πήγαν πεζοπορία άλλους μέχρι το Λιδωρίκι (τους πιό τυχερούς) και άλλους μέχρι Καρπενήσι, Καρδίτσα, Λάρισα και τον Τύρναβο! Γι αυτό το γεγονός έχουν γραφεί πολλά βιβλία με λεπτομέρειες για τις πορείες των αμάχων, συχνά ξυπόλητων και ημίγυμνων, για τη βία και τις εκτελέσεις καθ οδόν. Σε μιά κουστοδία που ξεκίνησε από την Κηφισιά ήταν και η σύζυγος του Ιωάννη Μεταξά, η κυρία Λέλα Μεταξά. Σε άλλη κουστοδία ομήρων ήταν 15 Βρετανοί αιχμάλωτοι, ξυπόλητοι και ξεγυμνωμένοι,μόνο με τα εσώρουχα!

Και γι αυτό δεν υπάρχει πραγματική αποδοχή από το ΚΚΕ, πέραν μιά δήλωσης του Ζαχαριάδη που ουσιαστικά παραπονείται προς τους δικούς του για τον τρόπο που έγινε και ΟΧΙ γιατί έγινε.Ζαχαριάδης: «« …Ἀγριότητες ἔγιναν τό Δεκέμβρη, καί τέτοιες ἔκαμαν καί μέλη τοῦ κόμματος… Μένει τό ζήτημα τῆς ὁμηρίας. Τό λάθος δέν εἶναι ὅτι διατάχθηκε ἡ ὁμηρία ἀπό τ᾽ ἀπάνω. Τό λάθος εἶναι ὅτι διατάχθηκε ἡ ὁμηρία χωρίς πειθαρχία καί σχεδόν ἐκφυλίστηκε σέ ἐξωπολιτική πράξη…». (σ.σ. Μόνο η έλλειψη πειθαρχίας τον στενοχώρησε,και το ότι οι διάφοροι καπετάνιοι που ήλεγχαν τις ομάδες των ομήρων χρησιμοποίησαν τους ομήρους όπως ήθελε ο καθένας, για δικό τους πλιάτσικο και πληρωμή λύτρων).

Μεταξύ των πολλών αθώων, τραγική είναι και η περίπτωση της απάνθρωπης δολοφονίας της μεγάλης ηθοποιού Ελένης Παπαδάκη. Το ΚΚΕ δεν παραδέχθηκε ποτέ καθαρά την ευθύνη,παρά το ότι εκτέλεσε τους φυσικούς αυτουργούς της βάρβαρης δολοφονίας, ίσως εν τάχει για να μην μπορούν να αναφέρουν ποιοί έδωσαν την εντολή.

Δείτε πως κάλυψε το θέμα ο Ριζοσπάστης της 21/12/2017στην Ιστορική στήλη «ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ».
Υποστηρίζει ότι η Παπαδάκη δολοφονήθκε με εντολή των «βρετανικών μυστικών υπηρεσιών» Δεν υπάρχει σωτηρία με τους κομμουνιστές της Ελλάδος. Γράφουν τη δική τους Ιστορία!

Εδώ, από τον Ριζοσπάστη της 21/12/2017 για τα γεγονότα της 21/12/1944.
«Οι βρετανικές δυνάμεις προωθούν συστηματικά τις θέσεις τους στην Αθήνα και τον Πειραιά. Επιμέρους νίκες, όπως το τσάκισμα της προέλασης μονάδας αποικιακών στρατευμάτων προς τη Δραπετσώνα, δεν ήταν πλέον ικανές να ανατρέψουν τη γενική ροή των πραγμάτων. Την ίδια μέρα πραγματοποιείται σε βάρος του ΚΚΕ και του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ μια από τις μεγαλύτερες προβοκάτσιες της περιόδου. Εκτελέστηκε από μέλη της πολιτοφυλακής Γαλατσίου – Πατησίων η πρωταγωνίστρια του Εθνικού Θεάτρου Ελένη Παπαδάκη, που τότε φιλοξενούσε ο ηθοποιός και στέλεχος του ΕΑΜ Καλλιτεχνών Δημήτρης Μυράτ. Αμέσως ο καπετάνιος του Α’ ΣΣ του ΕΛΑΣ, Σπ. Κωτσάκης, έδωσε εντολή στον ΕΛΑΣίτη λοχαγό και διαμερισματάρχη Νίκο Ανδρικίδη για τη σύλληψη των υπευθύνων, οι οποίοι παραδέχθηκαν ενώπιον Ανταρτοδικείου πως ενήργησαν κατ’ εντολή των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών. Οι υπαίτιοι της δολοφονίας καταδικάστηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν δημόσια στην πλατεία Κολιάτσου. …».

ο Χρήστος Τσαγανέας που υπήρξε σε τεράστιο βαθμό ενεργός αναφορικά με τα πολιτικά δρώμενα της χώρας.

Ενταγμένος στις τάξεις του ΕΑΜ Καλλιτεχνών, παρά τη μεγαλοαστική καταγωγή του, διαδραμάτισε τον δικό του ρόλο και συντάχτηκε από την πρώτη στιγμή με τους κομμουνιστές.

Το κράτος τίμησε τον Χρήστο Τσαγανέα με παράσημο που απονεμόταν σε πολίτες που διακρίθηκαν με τις πράξεις τους… Και όμως μια από τις θεάρεστες πράξεις του ήταν και η δολοφονία με τσεκούρι της πατριώτισσας ηθοποιού Ελένης Παπαδάκη.

Η Παπαδάκη θεωρήθηκε από την τότε ελίτ των ενταγμένων στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και  άλλους ακραίους κομμουνιστές σαν τον Χρήστο Τσαγανέα, ως πρόσωπο το οποίο εξέφραζε την … αντίδραση. Εκείνος όντως ήταν ένας συχνός λόγος της “ΟΠΛΑ” προκειμένου να εξοντώνεις εκείνους που θεωρούσε αντιπάλους της. Χρόνια αργότερα, ο ηγέτης των Κομμουνιστών, Νίκος Ζαχαριάδης, σχεδόν θα ζητήσει συγνώμη, επισημαίνοντας πως η δολοφονία της Ελένης Παπαδάκη ήταν μια… ”ανοησία”. Το τέλος της άτυχης Ελένης υπήρξε φοβερό.

Ο Μακαρώνας την παρέλαβε μπροστά στον Ορέστη, ο οποίος είχε διατάξει την εκτέλεση με τσεκούρι, όπως γινόταν με τα άλλα πολυάριθμα θύματα. Την διέταξαν να γδυθεί ενώ εκείνη είχε αντιληφθεί ότι πλησιάζει το τέλος της. Έτρεμε από το κρύο και το φόβο και κλαίγοντας τους παρακαλούσε. Έβγαλε την γούνα της που παρέλαβε ο Ορέστης και όταν την διέταξε να βγάλει και τα υπόλοιπα ρούχα της αναλύθηκε σε ισχυρές κραυγές απελπισίας και γόους.

Ορμησαν τότε αφιονισμένοι πάνω της και μεσα σ’ ένα κατήφορο από προπηλακισμούς την έσυραν κοντά σε ένα ανοιγμένο λάκκο κι’ εκεί την έγδυσαν με την βία. Τότε της φυτέψαν 2 σφαίρες στο σβέρκο…

Το προεδρείο του Κόκκινου ΣΕΗ ηταν, ο Αιμίλιος Βεάκης, ο Θεόδωρος Μορίδης, ο Σπύρος Πατρίκιος, ο Χρήστος Τσαγανέας, και ο Πάνος Καραβουσάνος