Ο μοίραρχος Δημήτριος Ανδρεάκος, διοικητής του τμήματος Χωροφυλακής Αγιάς Λαρίσης, δολοφονήθηκε άνανδρα από τον ΕΛΑΣ στις 3 Ιανουαρίου του 1943. Πιο συγκεκριμένα τα ξημερώματα της 3ης Ιανουαρίου 1943, και ενώ ο αξιωματικός κινούνταν με ομάδα οπλιτών της Χωροφυλακής προς το χωριό Μαρμάριανη καθώς είχε διαταχθεί να μεταβεί εκεί καθώς συμμορίτες πλιατσικολογούσαν το χωριό, στα μισά του δρόμου από το χωριό, σταμάτησαν το απόσπασμα χωροφυλακής τρεις ομάδες οπλισμένων ανδρών του ΕΛΑΣ δυνάμεως 15 ανδρών. Σε ερώτηση του αξιωματικού ποιοι είναι, του απάντησαν ότι ήταν τμήμα του ΕΛΑΣ, για να δεχθεί αμέσως και απρόκλητα από τον επικεφαλής αυτών κτύπημα με αιχμηρό αντικείμενο στο μάτι, με αποτέλεσμα να πάθει εξόρυξη του οφθαλμού, τον οποίο οφθαλμό ο αξκος συγκρατούσε με την παλάμη του.

Στη συνέχεια τον μετέφεραν αιμόφυρτο αυτόν αλλά και τους υπόλοιπους χωροφύλακες στην ψηλότερη κορφή του Κισσάβου όπου βρίσκονταν το αρχηγείο τους. Εκεί στήθηκε μία δίκη παρωδία με το γνωστό λαϊκό δικαστήριο, αποτελούμενο από συμμορίτες της περιοχής, τον οποίο αξκο δίκασε αυτό το λαϊκό δικαστήριο με συνοπτικές διαδικασίες, και τον καταδίκασε σε θάνατο, με τις κατηγορίες του προδότη, του φασίστα, και συνεργάτη των κατακτητών Ιταλών και Γερμανών, και εκτελέστηκε επί τόπου, αφού πρώτα του αφαίρεσαν την στολή και τα υποδήματα.

Την επόμενη ημέρα βρήκαν μέσα σε μία ρεματιά το πτώμα του Ανδρεάκου, πεταμένο μόνο με τα εσώρουχα, και καρφωμένο στο στήθος του μία πινακίδα πού έγραφε «Προδότης». Ο ιερέας πού τέλεσε την κηδεία στο κοιμητήριο της Αγιάς, ανέλαβε να κάνει αργότερα και την εκταφή και τη μεταφορά των οστών του, τα οποία στη συνέχεια ενταφιάστηκαν στο κοιμητήριο της Αγίας Παρασκευής στην Αρεόπολη Λακωνίας στη Μάνη. Εκεί επιβεβαιώθηκε αργότερα από ιατροδικαστική έκθεση πως το αρχικό κτύπημα του ΕΛΑΣίτη στο πρόσωπο του αξιωματικού κατά τη σύλληψή του, είχε ως αποτέλεσμα την εξόρυξη πράγματι του δεξιού του οφθαλμού, επίσης διαπιστώθηκε ότι το πίσω μέρος του κρανίου είχε θρυμματιστεί λόγω της εκτέλεσης του με πυροβόλο όπλο από κοντινή απόσταση, αλλά το πιο τραγικό, αλλά και το πιο απεχθέστερο όλων πού έγινε αντιληπτό από τη μητέρα του, ήταν πως όταν αυτή αναζήτησε να αφαιρέσει από το νεκρό τη βέρα για να την κρατήσει καθώς ήταν νυμφευμένος όταν δολοφονήθηκε, διαπίστωσε ότι το μεσαίο δάκτυλο του έλειπε όπου έφερε την βέρα με το δακτυλίδι του, ενώ του είχαν σπάσει ακόμη και την αριστερή γνάθο και του είχαν αφαιρέσει τα τρία χρυσά δόντια που είχε.