Το βράδυ της 19ης Ιουλίου του 1974, με προετοιμασία μίας ώρας, το 70 ΤΜΧ έστειλε  αποσπάσματα με επικεφαλής τους λοχαγούς στην Κερύνεια, Αμμόχωστο και περιοχή Πεντάγειας-Μόρφου για ναρκοθέτηση των ακτών, σύμφωνα με το Σχέδιο Αμύνης Κύπρου.

Ο επικεφαλής του αποσπάσματος που πήγε στην Κερύνεια, ο αντιστράτηγος ε.α. Παναγιώτης Παναγόπουλος, υπολοχαγός και διοικητής του Λόχου Διοικήσεως τότε, μας απέστειλε πρόσφατα μερικές σελίδες από το πρόχειρο πολεμικό ημερολόγιο που κράτησε την εποχή εκείνη.

Ο αντιστράτηγος Παναγιώτης Παναγόπουλος, υπολοχαγός ΜΧ το 1974 , επικεφαλής του απόσπάσματος του Λόχου Διοικήσεως το οποίο  πήγε αρχικά στην Κερύνεια και μετά την κατάληψη της πόλης υπεράσπισε το Ανατολικό Μέτωπο, από τον Άγιο Επίκτητο μέχρι την Μια Μηλιά.

Παναγιώτης Παναγόπουλος, Άξιος Έλληνας και Αξιωματικός.

Δημοσιοποιούμε το φύλλο πορείας που επιδόθηκε στον λοχαγό μας το βράδυ της 19ης Ιουλίου από την Διοίκηση Μηχανικού με αποστολή την ένταξή μας υπό διοίκηση στο 3ο ΤΣ Κερύνειας.

Το απόσπασμα, στο οποίο τις επόμενες μέρες ενσωματώθηκαν και οι έφεδροί μας, έφτασε στην Κερύνεια στις 23.45 το βράδυ και προς μεγάλη μας έκπληξη πήραμε διαταγή από τον Συγκροτηματάρχη Στυλιανό Μιχόπουλο να μην ναρκοθετήσουμε την ακτή στο 5 μίλι, όπως ήταν προγραμματισμένο, διότι κατά την έκφρασή του «…προληπτικώς έχετε έρθει»! Η συνέχεια είναι σε όλους γνωστή.

Παρατηρήσατε ότι στο απόσπασμα που στάληκε στην Κερύνεια συμμετείχαν οι μετέπειτα αγνοούμενοι Παύλος Γεωργίου, Βρυώνης Μονιάτης και Χαράλαμπος Στεφανίδης που χάθηκαν όμως στην Λάπηθο. Ένα περίεργο και τραγικό παιγνίδι της μοίρας: Οι 3 μετέπειτα αγνοούμενοι ανήκαν μέχρι την 3η Αυγούστου στο απόσπασμα μας που μετακινήθηκε μετά τις 22/7/1974 στα υψώματα της Κλεπίνης, στον ανατολικό τομέα του μετώπου. Στις 3 Αυγούστου οι 3 στρατιώτες μας πήραν 24ωρη άδεια και μετά την λήξη της, επιστρέφοντας στην Κλεπίνη μέσω του 70 ΤΜΧ, διατάχθηκαν από το τάγμα να συμμετάσχουν στην αποστολή της Λαπήθου στις 5 Αυγούστου αντί να επιστρέψουν σε μας.

Ακολουθούν οι 3 σελίδες του πολεμικού ημερολογίου του Υπολοχαγού Παναγόπουλου για την περίοδο 22-7-1974 μέχρι 14-8-1974 κατά την οποία ο λόχος μας, ήδη ενισχυμένος με εφέδρους, αποχωρώντας από την Κερύνεια στρατοπέδευσε στα υψώματα κοντά στην Κλεπίνη και ανέλαβε τις ναρκοθετήσεις και τις καταστροφές σε ολόκληρο τον ανατολικό τομέα του μετώπου. 

Στην κατάσταση δεν περιλαμβάνονται τα ονόματα των δικών μας ανδρών που ανήκαν στην ανεξάρτητη ομάδα ηλεκτρικής πυροδότησης των 2 καταστροφών του οδικού δικτύου του ανατολικού μετώπου. Πρόκειται για την ομάδα του έφεδρου Ανθυπολοχαγού Χρίστου Σολομώντος  που είχε αναλάβει την ανατίναξη του κύριου δρόμου Κερύνειας-Κλεπίνης-Λευκωσίας σε 2 σημεία.

Αντιθέτως στην 3η ομάδα σημειώνεται το όνομα του στρατιώτη Ζήνωνα Αριστοδήμου που είχε αποσπασθεί σε μονάδα πεζικού και είχε αναλάβει την ανατίναξη, του ορεινού δρόμου προς το Βουφαβέντο. Ο Ζήνωνας, λίγο πριν φτάσουν τα τουρκικά άρματα, πυροδότησε την παγιδευμένη στροφή του δρόμου με βραδύκαυστο!  Και οι 3 καταστροφές εκτελέσθηκαν με μεγάλη ακρίβεια σώζωντας χιλιάδες στρατιώτες του πεζικού και των άλλων όπλων που υποχώρησαν προς Χαλέυκα- Αμμόχωστο στις 14/8/1974 από τα μέτωπα του Αγίου Επικτήτου και του Πενταδακτύλου.

Ακόμη ένα τραγικό παιγνίδι της μοίρας: Ο Κώστας Καλλιστράτου της Ομάδας Διοικήσεως, πιστός στο καθήκον, επέστρεφε από άδεια το πρωί της 14/8/1974 και ενώ κατευθυνόταν προς τα υψώματα της Κλεπίνης, ξεκίνησε η επίθεση των Τούρκων με αποτέλεσμα να εγκλωβισθεί στην περιοχή της Μιάς Μηλιάς-Κυθρέας και έκτοτε να αγνοείται. Στην πιο πάνω κατάσταση ο Κώστας Καλλιστράτου σημειώνεται ως αδειούχος.

Αυτά ήταν τα όπλα μας και αυτά ήταν τα οχήματά μας! Μόνο το Bedford ανήκε στην ΕΦ και αυτό δεν ήταν δικό μας, ήταν δανεικό από τα ΣΕΜ! Τα υπόλοιπα οχήματα, συμπεριλαμβανομένου του Land Rover της Αστυνομίας, τα βρήκαμε εγκαταλελειμμένα στην Κερύνεια και τα αξιοποιήσαμε για να διακινούνται οι 3 ανεξάρτητες ομάδες ναρκοθετήσεων.