Από τα απομνημονεύματα του Νικήτα Σταματελόπουλου(Νικηταράς), όπως τα έχει καταγράψει ο Γ. Τερτσέτης…

«Περνά ο Δράμαλης από Κόρινθο και Δερβενάκι. Μένει δεκαεφτά ημέρες εις το Άργος και το Ανάπλι. Έπειτα από δεκαεφτά ημέρες αναχωρεί να πάγει εις την Κόρινθο και ετράβαγε από το μέρος του Αγίου Γεωργίου. Εγώ ήμουν εις το Στεφάνι και ετοιμαζόμουν να πάγω στα Μεγάλα Δερβένια. Λοιπόν μου έκαμαν φανούς , ότι οι Τούρκοι πάνε κατά την Κόρινθο. Άμα μου εκάμανε φανούς , ευθύς διέταξα το στρατόπεδο , να κινηθούν όλοι να τρέξουμε κατά του Δερβενακιού το Δερβένι, μακράν μιάμιση ώρα από το Δερβενάκι. Επήγαινα μπροστά. Έφθασαν οι Έλληνες κατόπι. Σταματώ εις μια βρύση αποπίσω από τον Άγιο Σώστη κατά το Στεφάνι. Ο Γέρο Κολοκοτρώνης είναι εις τον Άγιον Γεώργιον. Στρατήγημα. Ο Αντωνάκης ο Κ. πιάνει πλησίον του Δερβενακιού . Ο Γέρος ρίχνει τουφέκια . Με τα τουφέκια ανεβαίνει επάνω από την ρίζα εις το βουνό. Κτυπούμε τους Τούρκους έως 280. Εις το Δερβενάκι , Άγι Σώστη , ο βράχος , η λαγγαδιά έγινε ένα από τα κουφάρια. Οι Τούρκοι όσοι επέρασαν μένουν στην Κορτέσα , όσοι δεν επέρασαν πάνε στην Γλυκιά. Εφύγαμεν από το Δερβενάκι και επιάσαμε πάλι το Στεφάνι. Από το Στεφάνι αγναντεύσαμε τους Τούρκους εις την Γλυκιά. Παρασκευή ήτον. Την Τετράδη εκάμαμε τον πόλεμον στον Άγιο Σώστη. Την Πέμπτη εις το Στεφάνι εμοιράζαμε τα λάφυρα. Την Παρασκευή ξημερώνοντας ετοιμασθήκαμε να πιάσομε τα Δερβένια τα μεγάλα , διατί έγραφε ο Οδυσσέας από το Δαδί ότι έρχονται τέσσερις χιλιάδες Αλβανοί. Είδαμεν ότι ο Δράμαλης εκίνησεν από τη Γλυκιά , να περάσει από το Μπιρμπάτι, Αγιονόρι να πάγει στην Κόρινθο. Ημείς εκατεβήκαμε εις του Μπιρμπάτι αποπάνου στον δρόμο , αλλά τους μισούς τους έστειλα εις άλλο δρόμο. Αυτοί αφού έκαμαν το ντουβά τους και εγώ εφύλαξα να βαρέσω το Δράμαλη τον ίδιο. Ένας Παπάς από το φόβο του , επήρε φωτιά το ντουφέκι από τα χέρια του. Αυτοί πιάνουν μια πλευρά και μας αδιάζουν τα ντουφέκια , βγαίνουν από το δρόμο. Οι Έλληνες πέφτουν εις τα λάφυρα. Με τις πλάκες εμπόδιζα τους Έλληνας να μην κάμνουν λάφυρα αλλά να πάνε κατόπι των Τούρκων»