Από καμιά άλλη πολιτεία δε δύναται να γεννηθεί τυραννία,παρά μονάχα από τη Δημοκρατία,έγραφε ο Πλάτων στην «Πολιτεία» του,το διαχρονικό ευαγγέλιο του Ελληνισμού… Και πόσο δίκιο είχε ο «θεικός» αυτός πλάστης ιδεών.

Δηλώ,αντιδημοκράτης πάντα,μα καιρός είναι να διευκρινίσω πως,εάν κι εφόσον χρησιμοποιούσαμε τέτοιους όρους με την Αριστοτελική κυριολεξία,τότε θα εδήλωνα ακραιφνής δημοκράτης… Σε μια δημοκρατία όμως που γεννά πόνο και ευτελισμό για το Εθνος μου,είναι απόλυτη τιμή μου να
στέκομαι απέναντί της με χαρακτηρισμούς που τους αποδέχομαι όλους! Τουλάχιστον δε θα ακούσω ποτέ κάποιον να με αποκαλεί ΠΡΟΔΟΤΗ! Και γιατί περάσαμε από το «δήμο» στο «δείμο»; Μα είναι απλό. «Η δύναμη των μαζών είναι τεράστια από το νεκρό βάρος που εκπροσωπούν και όχι από την
ικανότητά τους, εφ’ όσον δεν μπορούν να σκεφτούν λογικά και είναι συνεπώς έτοιμες να χαλιναγωγηθούν από κάθε απατεώνα του πνεύματος»,έγραφε ο Gustave le Bon. Αυτή τη δύναμη αναζητούν τα πολιτικά και κομματικά μορφώματα. Tη χωρίς λογική,ανίκανη δύναμη των μαζών,διότι μόνο σε αυτούς και με τρόπο αναίσχυντο μπορεί να επιβληθούν τακτικές και πολιτικές,χωρις το ενδεχόμενο αντιδράσεως. Μα σε αυτή τη «δειμο-κρατία»,την τρομοκράτηση δηλαδή των μαζών,οι παράμετροι άλλαξαν διότι οι πολιτικοί απατεώνες έχασαν το μέτρον. Πως και με τι,να τρομοκρατήσεις πια τη μάζα,όταν δεν τους άφησες ίχνος πνευματικής και ηθικής περιουσίας; Πως να χαλιναγωγήσεις τον όχλο,όταν του έδωσες το «δικαίωμα» να μην έχει πια να χάσει τίποτα. To αγγλοσαξωνικό αυτό μόρφωμα που αιώνες τώρα συκοφαντεί την έννοια της δημοκρατίας,έφτασε πια στα έσχατα όρια του.

Χωρίς έστω και ψευδεπίγραφη ηθική, δε μπορεί να επιβάλλει απόψεις πια. Η republic καταρρέει και παρασύρει μαζί της, τους «χαλιναγωγημένους», τους «πιστούς» και τους αφελείς. Σε αυτό το σκηνικό,αναμένει κάποιος μια πλήρη ακινησία της εξουθενωμένης μάζας και μια διάδοχη κατάσταση
που τελικώς θα εγκαθιδρύσει μέσα από νεώτερες συκοφαντίες,καθεστώτα «νέας δειμο-κρατίας. Pιθανόν,αυτό να είναι και το επόμενο βήμα,μιας &αντιλαμβανομαι πως ακόμα και ριζωμένες βαθιά ιδεολογίες αρχίσουν να αποσαθρώνονται μπροστά στη νέα λογική. Υπάρχει όμως και μια εξέλιξη που
κανείς δε μπορεί να παραβλέψει. Mέσα από το ξεπούλημα αυτό ιδεών και ηθικής,ξεπροβάλλει μια νέα επαναστατική διάθεση η οποία είναι άκρως επικίνδυνη για καθεστώτα τέτοιου τύπου,ολοκληρωτικά μεν αλλά με ψευδεπίγραφες και κάλπικες «δημοκρατικές» αναφορές.

Αυτή η επαναστατική διάθεση καταγράφεται έντονα τα τελευταία χρόνια ως αυθόρμητη(…) Μα αν είναι έτσι,τότε εδώ και χρόνια είμαι σίγουρος πως θα έχει βρεθεί τρόπος προβοκατόρικης εισβολής στη βάση αυτής της αυθόρμητης & επαναστατημένης μάζας. Kαι δεν είναι άλλος από τον κομματικό και ιδεολογικό μανδύα,σχημάτων που «μάχονται το καθεστώς»,μετέχοντας όμως με παρρησία στις διαδικασίες του(Ω,τι επανάσταση!!!) Η μάχη δεν είναι πολιτική,ούτε κομματική και εν γένει «ποιμαντική»,για κάθε λογής τσομπάνο και το μαντρί του. Είναι Εθνική και Λαική,& δε χωρά σε χρώματα,φανελλες,σημαιάκια και συνθήματα.

Οποιοι λαοί κουβαλούν στο dna τους έστω κι ένα ίχνος ηθικής και πνευματικής κληρονομιάς,πρέπει ν αρχίσουν ν αντιλαμβάνονται πως είναι υποχρεωμένοι να το τιμήσουν! & ο Ελληνικός Λαός είναι ταγμένος από τη μοίρα του,σε αυτή τη μάχη να είναι πρωτοπόρος.

Ο εξανθρωπισμός της οικουμένης δεν τελείωσε ποτέ ως αποστολή για το Ελληνικό γένος…

Aππελαίος