Ή για να είμαι ακριβής,σιχάθηκα κάθε τι που εμφανίζεται ως νέο αλλά βρωμάει σαπίλα και φορμόλη.

Νεο-επαναστάτες,χωμένοι στα Burberry’s και στα Hermes,που επαναστατούν κάθε βράδυ χορεύοντας και γελώντας στα καταγώγια της θλιβερής ψυχής τους.

Νεο-αναρχικοί,του Ψυχικού και της Π.Πεντέλης,που σκορπάνε τα λεφτά του μπαμπά για να αγοράζουν θεωρίες για αντάρτικο πόλης και ύστερα ψυχορραγούν μπροστά στα πόδια του συστήματος που αύριο θα υπηρετήσουν από τη μαλακή δερμάτινη πολυθρόνα του μπαμπά τους.

Νεο-εθνικιστές,της μόδας και της τρεντιάς,που βαρέθηκαν να ψηφίζουν Γιωργάκη και Κωστάκη και είπαν να θυμηθούν όλα όσα έβριζαν για χρόνια,όλα όσα τους τιμωρούν σήμερα για την αυθάδεια και την αγνωμοσύνη που υπεδείκνυαν για χρόνια πολλά.

Νεο-κομμουνιστές,που σέρνονται σε παλιά χαλιά γλύφοντας σκόνες από το τίποτα.
Νεο-δεξιοί που αποτάσσονται την αστική τους καταγωγή και προσηλώνονται σε έναν ανούσιο ξεσηκωμό,ενάντια στον καθρέπτη τους….

Νεο-σοσιαλιστές,χαμένοι στα πλούτη του παρελθόντος αναπολούν νέες ημέρες δόξης και πλιάτσικου,των διπλανών τους,που τώρα τους σφίγγουν το χέρι με κατανόηση..

Νεο-κεντρώοι,αποστασιοποιημένοι από όλους,κρατάνε την πισινή τους όπως πάντα για να βαρύνουν τη σιωπή ή την οργή κατα βούλησην…

Νεο-οικολόγοι,που θυμούνται τη φύση και την οικολογία μόνο όσο αυτή πλησιάζει την τσέπη τους.

Και τέλος,νεο-«ΕΛΛΗΝΕΣ»…χρωματισμένοι από μια ιστορία που δεν αξίζουν,βολοδέρνουν ανίκανοι να εκτιμήσουν τι ακριβώς κουβαλούν στην πλάτη τους κι αμολάνε τα παιδιά τους,έρμαια στα χέρια της απαιδευσιάς και της αδιαφορία για να έρθει η στιγμή να εκλιπαρούν για τη σωτηρία τους στο μέλλον….

Βαρέθηκα κάθε τι νεο- που σκοτώνει όσα άνθισαν στο παλιό για να χτίσει μια μαυρίλα γύρω του που νομίζει πως θα τον προστατεύσει απ’ όσα έρχονται….

Βαρέθηκα τους νεο-μεσσίες,τους νεο-μεσσιανιστές,τους νεο-προοδευτικούς,τους νεο-βαπτισμένους…

Αππελαίος